गुलबदन बेगम
गुलबदन बेगम (१५२३ – ७ फेब्रुवारी १६०३) ही एक मुघल राजकन्या होती आणि मुघल साम्राज्याचा संस्थापक सम्राट बाबरची मुलगी होती.[१]
Mughal princess  | |
| माध्यमे अपभारण करा | |
 विकिपीडिया | |
| जन्म तारीख | c. इ.स. १५२३ (१५८४ च्या पूर्वीच्या ग्रेगोरियन तारखेसह विधान) काबुल |
|---|---|
| मृत्यू तारीख | फेब्रुवारी ७, इ.स. १६०३ आग्रा |
| चिरविश्रांतीस्थान |
|
| नागरिकत्व | |
| व्यवसाय | |
| उत्कृष्ट पदवी |
|
| कुटुंब | |
| वडील | |
| आई |
|
| भावंडे |
|
| वैवाहिक जोडीदार |
|
| उल्लेखनीय कार्य |
|
 | |
तिचा सावत्र भाऊ, सम्राट हुमायूँच्या जीवनाचा लेखा हुमायुन-नामाच्या लेखिका म्हणून तिला अधिक ओळखले जाते. हा तिचा पुतण्या, सम्राट अकबर याच्या विनंतीवरून तिने लिहिला होता.[२]
१५३० मध्ये तिच्या वडिलांच्या मृत्यूच्या वेळी गुलबदन बेगम सुमारे आठ वर्षांची होती आणि तिचा मोठा सावत्र भाऊ हुमायूँ यांनी त्यांचे पालनपोषण केले.[३] तिचा विवाह चगताई कुलीन, तिचा चुलत भाऊ, खिजर ख्वाजा खान, आयमान ख्वाजा सुलतानचा मुलगा, वयाच्या सतराव्या वर्षी झाला होता.[४]
तिने तिचे बहुतेक आयुष्य काबूलमध्ये घालवले. १५५७ मध्ये, तिला तिचा पुतण्या, अकबर याने आग्रा येथील शाही घराण्यात सामील होण्यासाठी आमंत्रित केले होते. शाही घराण्यात तिचा मोठा प्रभाव आणि आदर होता आणि अकबर आणि त्याची आई हमीदा बानू बेगम या दोघांनीही तिच्यावर खूप प्रेम केले. गुलबदन बेगमचा उल्लेख संपूर्ण अकबरनामामध्ये आणि तिच्या चरित्रातील बरेच तपशील या कामाद्वारे उपलब्ध आहेत.
इतर अनेक शाही महिलांसोबत, गुलबदन बेगम यांनी मक्का येथे तीर्थयात्रा केली आणि सात वर्षांनंतर १५८२ मध्ये घरी परतली. १६०३ मध्ये तिचा मृत्यू झाला.[५]