ਓਹਾਈਓ ਨਦੀ
ਓਹਾਈਓ ਨਦੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਲੰਬੀ ਇੱਕ ਨਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਮੱਧ ਪੱਛਮੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਈਰੀ ਝੀਲ ਦੇ ਦੱਖਣ ਪੱਛਮੀ ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਤੋਂ ਦੱਖਣ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਇਲੀਨੋਇਸ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਸਿਰੇ 'ਤੇ ਮਿਸਿਸਿੱਪੀ ਨਦੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵੱਲ ਵਗਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਡਿਸਚਾਰਜ ਆਇਤਨ ਪੱਖੋਂ ਤੀਸਰੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਨਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉੱਤਰ-ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਵਗਣ ਵਾਲੀ ਮਿਸੀਸਿਪੀ ਨਦੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀ ਹੈ ਜੋ ਪੂਰਬੀ ਨੂੰ ਪੱਛਮੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਤੋਂ ਵੰਡਦੀ ਹੈ।[1] ਇਹ ਦਰਿਆ ਛੇ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਦੀ ਜਾਂ ਸਰਹੱਦ ਦੇ ਨਾਲ ਵਗਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਡਰੇਨੇਜ ਬੇਸਿਨ ਵਿੱਚ 15 ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਹਿੱਸੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਸਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀ, ਟੈਨਸੀ ਨਦੀ ਰਾਹੀਂ, ਬੇਸਿਨ ਵਿੱਚ ਦੱਖਣ-ਪੂਰਬੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕਈ ਰਾਜ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਇਹ 30 ਲੱਖ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਸਰੋਤ ਹੈ।[2]
ਲੂਯਿਸਵਿਲ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਹੇਠਾਂ ਓਹਾਈਓ ਨਦੀ ਨੂੰ ਰੈਪਿਡਸ ਰੋਕਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਓਹਾਈਓ ਦੇ ਫਾਲਜ਼ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਥੇ 2 ਮੀਲ ਤੱਕ ਪਾਣੀ ਦਾ ਪੱਧਰ 26 ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨੈਵੀਗੇਸ਼ਨ ਲਈ ਅਲੰਘ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਮੈਕਾਲਪਾਈਨ ਲਾਕਸ ਐਂਡ ਡੈਮ, ਰੈਪਿਡਜ਼ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਛੱਡ ਕੇ ਜਹਾਜ਼ੀ ਨਹਿਰ, ਹੁਣ ਪਿਟਸਬਰਗ ਵਿਖੇ ਓਹਾਈਓ ਦੇ ਫੋਰਕਸ ਤੋਂ ਮੈਕਸੀਕੋ ਦੀ ਖਾੜੀ 'ਤੇ ਮਿਸਿਸਿੱਪੀ ਦੇ ਦਹਾਨੇ ਤੇ ਨਿਊ ਓਰਲੀਨਜ਼ ਦੀ ਬੰਦਰਗਾਹ ਤੱਕ ਵਪਾਰਕ ਨੈਵੀਗੇਸ਼ਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਨਾਮ "ਓਹਾਈਓ" ਸੇਨੇਕਾ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ, Ohi:yo', ਸਾ. "ਚੰਗੀ ਨਦੀ ".[3] ਓਹਾਈਓ ਨਦੀ ਦੀ ਯੂਰਪੀਅਨ ਖੋਜ ਦਾ ਸਿਹਰਾ 17 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੱਧ ਵਿੱਚ ਵਰਜੀਨੀਆ ਤੋਂ ਆਏ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। 1781–82 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਸਟੇਟ ਆਫ ਵਰਜੀਨੀਆ ਬਾਰੇ ਨੋਟਸ ਵਿੱਚ ਥੌਮਸ ਜੈਫਰਸਨ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਓਹਾਈਓ ਧਰਤੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ਨਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਧਾਰਾ ਸਾਊ, ਪਾਣੀ ਸਾਫ਼, ਅਤੇ ਹਿੱਕ ਚੱਟਾਨਾਂ ਅਤੇ ਰੈਪਿਡਾਂ ਤੋਂ, ਇੱਕ ਉਦਾਹਰਣ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਵਿਘਨ- ਰਹਿਤ ਅਤੇ ਅਟੁੱਟ ਹੈ।" 18 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਨਦੀ ਉੱਤਰ ਪੱਛਮੀ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਦੀ ਦੱਖਣੀ ਸੀਮਾ ਸੀ। ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਵਧਣ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਪਾਇਨੀਅਰਾਂ ਲਈ ਇਹ ਮੁਢਲਾ ਆਵਾਜਾਈ ਦਾ ਰਸਤਾ ਬਣ ਗਿਆ।
ਨਦੀ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਮੇਸਨ – ਡਿਕਸਨ ਲਾਈਨ, ਜੋ ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ ਨੂੰ ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਤੋਂ ਵੰਡਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਜ਼ਾਦ ਅਤੇ ਗੁਲਾਮ ਖੇਤਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ, ਅਤੇ ਉੱਤਰੀ ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜਾਂ ਜਾਂ ਉੱਚ ਦੱਖਣ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸਰਹੱਦ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਦਾ ਪੱਛਮੀ ਵਿਸਥਾਰ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਨਦੀ ਤੰਗ ਸੀ, ਇਹ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਭੱਜਣ ਵਾਲੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਗ਼ੁਲਾਮਾਂ ਦੀ ਆਜ਼ਾਦੀ ਦਾ ਰਾਹ ਸੀ, ਕਈਆਂ ਦੀ ਅੰਡਰਗ੍ਰਾਉਂਡ ਰੇਲਰੋਡ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਆਜ਼ਾਦ ਕਾਲੇ ਅਤੇ ਗੋਰੇ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦੇ ਸਨ।