ਘਣਵਾਦ
ਘਣਵਾਦ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: ਕਿਊਬਿਜ਼ਮ), 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦਾ ਇੱਕ ਕਲਾ ਅੰਦੋਲਨ ਸੀ ਜਿਸਦੀ ਅਗਵਾਈ ਪਾਬਲੋ ਪਿਕਾਸੋ ਅਤੇ ਜਾਰਜ ਬਰਾਕ ਨੇ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਇਹ ਯੂਰਪੀ ਚਿਤਰਕਲਾ ਅਤੇ ਮੂਰਤੀਕਲਾ ਵਿੱਚ ਕ੍ਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਤਬਦੀਲੀ ਲਿਆਇਆ ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਸੰਗੀਤ, ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰ ਨੂੰ ਵੀ ਅਨੁਸਾਰੀ ਅੰਦੋਲਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ। ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣਾਤਮਕ ਕਿਊਬਿਜਮ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਣੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਇਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਸ਼ਾਖਾ ਨੇ ਫ਼ਰਾਂਸ ਵਿੱਚ 1907 ਤੋਂ 1911 ਦੇ ਵਿੱਚ, ਭਾਵੇਂ ਥੋੜ੍ਹੇ ਹੀ ਸਮੇਂ ਲਈ ਲੇਕਿਨ ਕਲਾ ਅੰਦੋਲਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਅਸਰ ਛੱਡਿਆ। ਇਹ ਅੰਦੋਲਨ ਆਪਣੇ ਦੂਜੇ ਪੜਾਅ ਵਿੱਚ ਸਿੰਥੇਟਿਕ ਕਿਊਬਿਜਮ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ ਵਧਿਆ ਅਤੇ ਲਗਭਗ 1919 ਤੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾ ਅਦਾ ਕੀਤੀ, ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਅਤਿਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਅੰਦੋਲਨ ਨੇ ਲੋਕਪ੍ਰਿਅਤਾ ਨਹੀਂ ਹਾਸਲ ਕਰ ਲਈ।
ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਕਲਾ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਡਗਲਸ ਕੂਪਰ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਲਕ ਕਿਤਾਬ 'ਦ ਕਿਊਬਿਸਟ ਐਪੋਕ' ਵਿੱਚ ਕਿਊਬਿਜਮ ਦੇ ਤਿੰਨ ਪੜਾਵਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕੂਪਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਅਰੰਭਕ ਕਿਊਬਿਜਮ (1906 ਤੋਂ 1908 ਤੱਕ) ਸੀ ਜਦੋਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਪਿਕਾਸੋ ਅਤੇ ਬਰਾਕ ਦੇ ਸਟੂਡੀਓ ਵਿੱਚ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਪੜਾਅ ਨੂੰ ਉੱਚ ਕਿਊਬਿਜਮ (1909 ਤੋਂ 1914 ਤੱਕ) ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਜੁਆਨ ਗਰਿਸ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਪ੍ਰਤੀਪਾਦਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਭਰੇ ਅਤੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਕੂਪਰ ਨੇ ਅੰਤਮ ਕਿਊਬਿਜਮ (1914 ਤੋਂ 1921 ਤੱਕ) ਨੂੰ ਇਸ ਕਲਾ ਅੰਦੋਲਨ ਦਾ ਆਖਰੀ ਪੜਾਅ ਕਿਹਾ।.[1]
ਕਿਊਬਿਸਟ (ਘਣਵਾਦੀ) ਚਿਤਰਕਲਾ ਵਿੱਚ ਵਸਤਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਫਿਰ ਤੋਂ ਅਮੂਰਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਲਾਕਾਰ ਅਨੇਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣਾਂ ਤੋਂ ਵਿਸ਼ੇ ਦੀ ਵੱਡੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।[2]