Antoni Wołosz
Antoni Wołosz (ur. 26 sierpnia 1920 w Wojciechowicach koło Ostrołęki, zm. 24 czerwca 1981 w Brnie), polski piłkarz, grający na pozycji prawego pomocnika, także obrońcy i stopera.
| Data i miejsce urodzenia | 26 sierpnia 1920 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||
| |||||||||||||
W latach okupacji występował w rozgrywkach konspiracyjnych w barwach zespołu z Piaseczna, po wojnie reprezentował warszawską Polonię. W barwach klubu zaliczył 99 spotkań i strzelił 8 bramek, a na najwyższym szczeblu rozgrywkowym grał w sezonie 1946 i w latach 1948–1952. W 1946 zdobył z Polonią mistrzostwo Polski; jako ostatni dołączył do drużyny w trakcie wiosennych rozgrywek w warszawskiej klasie okręgowej, a zarazem jako jedyny wśród zawodników pochodził z okolicy Ostrołęki. Cieszył się opinią znakomitego obrońcy, obdarzonego intuicją piłkarską i potrafiącego na rywalu wymusić pożądane zagranie. Gra w Polonii zaowocowała powołaniem do reprezentacji Polski (kadra B). Wołosz był bohaterem licznych anegdot w środowisku sportowym.
Po zakończeniu kariery był trenerem m.in. w Polonii, w Otwocku, na Targówku, w Lechii Grodzisk, Huraganie Wołomin, Mazurze Karczew; w barwach tego ostatniego niespodziewanie zagrał w meczu Pucharu Polski (na szczeblu centralnym) w 1964. Z wykształcenia był ekonomistą, pracował w centrali handlu zagranicznego.
Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 39I-1-17)[1].
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Polonia, Warszawianka, Gwardia. Prawdziwa historia trzech klubów (7. część serii "Kolekcja klubów"), Wydawnictwo GiA, Katowice 2003, s. 275 (fotografia zbiorowa s. 60)