 Kopalnia węgla The Big Pit | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Księstwo | |||
| Hrabstwo | |||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy | 01495 | ||
| Kod pocztowy | NP4 | ||
Położenie na mapie Torfaen   Blaenavon | |||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  Blaenavon | |||
Położenie na mapie Walii  Blaenavon | |||
 51°46′20″N 3°05′00″W/51,772222 -3,083333 | |||
| |||
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ | kulturowy |
| Spełniane kryterium | III, IV |
| Numer ref. | |
| Region[b] | Europa i Ameryka Północna |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę | 2000 |
Blaenavon – miasto w Wielkiej Brytanii, w południowo-wschodniej Walii, w jednostce administracyjnej Torfaen, położone nad źródłem rzeki Afon Lwyd, nieopodal Parku Narodowego Brecon Beacons[2]. W 2011 roku miasto liczyło 6055 mieszkańców[1].
Co najmniej od drugiej połowy XVII wieku w okolicznych górach wydobywano żelazo. Obszar ten pozostawał jednak praktycznie niezamieszkany aż do 1788 roku, gdy otwarta została huta, jedna z największych w ówczesnym świecie. Około 1817 roku w Blaenavon na wielką skalę zaczęły powstawać głębinowe kopalnie węgla i żelaza, zastępując wcześniejsze, odkrywkowe. Rozwój górnictwa i hutnictwa spowodował znaczny napływ ludności – w 1891 roku Blaenavon zamieszkane było przez 11 452 osób[3].
Na przełomie XIX i XX wieku przemysł hutniczy w mieście zaczął stopniowo zanikać, aż do zamknięcia huty w 1938 roku. Produkcja węgla stale jednak rosła, a coraz większa jej część trafiała na eksport. W 1921 roku miasto osiągnęło szczytową liczbę ludności, wynoszącą 12 500 mieszkańców. Ostatnia znacząca kopalnia węgla w Blaenavon, The Big Pit, zamknięta została w 1980 roku[3].
W kopalni The Big Pit znajduje się obecnie muzeum górnictwa. Do dnia dzisiejszego zachowała się m.in. huta, zabytkowa kolej Pontypool and Blaenavon Railway oraz duża część XIX-wiecznej zabudowy[2][3].
W 2000 roku miasto wraz z okolicami (obszar 32,9 km²) wpisane zostało na listę światowego dziedzictwa UNESCO pod nazwą Krajobraz przemysłowy Blaenavon (ang. Blaenavon Industrial Landscape)[3].
