Cornelia Hanisch

Cornelia Hanisch (ur. 12 czerwca 1952 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecka florecistka reprezentująca RFN, dwukrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Cornelia Hanisch

Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1952 Frankfurt nad Menem
Obywatelstwo	RFN
Wzrost	163 cm
Informacje klubowe
Klub	FC Offenbach
Trener	Horst Christian Tell[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN Igrzyska olimpijskie złoto Los Angeles 1984 szermierka (floret druż.) srebro Los Angeles 1984 szermierka (floret ind.) Mistrzostwa świata złoto Melbourne 1979 floret ind. złoto Clermont-Ferrand 1981 floret ind. złoto Barcelona 1985 floret ind. złoto Barcelona 1985 floret druż. srebro Buenos Aires 1977 floret druż. srebro Clermont-Ferrand 1981 floret druż. srebro Wiedeń 1983 floret druż. brąz Hamburg 1978 floret ind. brąz Melbourne 1979 floret druż. brąz Rzym 1982 floret druż.

Wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Montrealu (1976), gdzie zajęła piąte miejsce w turnieju indywidualnym^[2] i czwarte w drużynowym^[3]. Tuż przed igrzyskami olimpijskimi w Moskwie (1980) była jedną z kandydatek do zdobycia medalu. Reprezentacja RFN nie wystąpiła na tych igrzyskach w związku z bojkotem zawodów przez Stany Zjednoczone i ich sojuszników (w tym RFN) z powodu radzieckiej inwazji na Afganistan. Hanisch stwierdziła po latach, że „gorzkie było, że decyzja (o bojkocie igrzysk) została podjęta z góry. Żaden ze sportowców nie został właściwie zapytany^[1].” Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Los Angeles wywalczyła srebrny medal w turnieju indywidualnym. W finale przegrała z Chinką Luan Jujie 3:8^[4]. W zawodach drużynowych Christiane Weber, Cornelia Hanisch, Sabine Bischoff, Ute Wessel i Zita Funkenhauser zdobyły złoty medal^[5].

Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1977 roku reprezentantki RFN w składzie: Karin Rutz, Ute Kircheis-Wessel, Brigitte Oertel, Cornelia Hanisch i Gudrun Lotter wywalczyły srebrny medal we florecie drużynowym. W tej samej konkurencji zdobywała następnie złoty medal na mistrzostwach świata w Barcelonie (1985), srebrne medale na mistrzostwach świata w Clermont-Ferrand (1981) i mistrzostwach świata w Wiedniu (1983) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Melbourne (1979) i mistrzostwach świata w Rzymie (1982). Ponadto zwyciężała w turniejach indywidualnych na MŚ 1979, MŚ 1981 i MŚ 1985, a na MŚ 1978 zajęła trzecie miejsce, za Walentiną Sidorową z ZSRR i Czechosłowaczką Kataríną Ráczovą.^[6]

W 1985 roku otrzymała Srebrny Liść Laurowy, najwyższe odznaczenie niemieckie za osiągnięcia sportowe oraz została Najlepszą Sportsmenką Roku RFN^[7].

Po zakończeniu kariery sportowej została trenerką w klubie szermierczym Offenbach (FCO), a następnie nauczycielką matematyki, ekonomii i języka niemieckiego w szkole zawodowej w Käthe-Kollwitz-Schule (KKS), także w Offenbach^[1]. Ma męża, para nie ma dzieci^[1].