Diboran

związek chemiczny

Diboran, B2H6nieorganiczny związek chemiczny, dimer borowodoru. Jest wysoce reaktywny, z powietrzem tworzy mieszaninę wybuchową, łatwo ulega samozapłonowi pod wpływem wilgoci. Ciśnienie pary nasyconej wynosi 28 bar (0 °C).

Diboran
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

B2H6

Inne wzory

(BH3)2

Masa molowa

27,67 g/mol

Wygląd

bezbarwny gaz

Identyfikacja
Numer CAS

19287-45-7

Podobne związki
Podobne związki

borowodory

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Struktura

W diboranie występują trójcentrowe-dwuelektronowe wiązania B−H−B, w których odległość B−H (131 pm) jest znacząco większa niż w konwencjonalnych terminalnych wiązaniach B−H (119 pm). Struktura ta została zaproponowana w 1921 roku przez W. Dithleya[4], lecz rozpowszechniona została dopiero w latach 40. XX wieku[5], budząc początkowo wątpliwości, m.in. ze strony Linusa Paulinga[6].

Zastosowanie

Diboran znajduje wiele zastosowań w preparatyce chemicznej[7]. Wykorzystywany jako reagent do otrzymywania organicznych i nieorganicznych związków boru, reduktor, katalizator, paliwo rakietowe i in.

Jest ważnym odczynnikiem w syntezie organicznej. Ulega addycji do alkenów tworząc alkiloborany, które łatwo utleniają się H2O2 w środowisku alkalicznym do alkoholi. Podobnie reaguje z alkinami, dając aldehydy jako produkty końcowe. Borowodór jest również używany jako reduktor w reakcji z kwasami karboksylowymi, redukując je do pierwszorzędowych alkoholi.

Otrzymywanie

Diboran otrzymuje się ilościowo w eterze, w temperaturze pokojowej, w reakcji borowodorku sodu z fluorkiem boru[8]:

3NaBH4 + 4BF32B2H6 + 3NaBF4

Na skalę przemysłową diboran otrzymuje się w wyniku wysokotemperaturowej redukcji fluorku boru wodorkiem sodu[8]:

2BF3 + 6NaH → B2H6 + 6NaF

Przypisy