Gubernia niżnonowogrodzka

Gubernia niżnonowogrodzka (ros. Нижегородская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR we wschodniej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Piotra Wielkiego w 1714, w latach 1779–1796 namiestnictwo niżnonowogrodzkie, od 12 grudnia?/23 grudnia 1796 ukazem Pawła I przekształcone ponownie w gubernię. Stolicą guberni był Niżny Nowogród. Zlikwidowana w 1929.

Gubernia niżnonowogrodzka
Нижегородская губерния
gubernia
1796–1929
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Imperium Rosyjskie

Siedziba

Niżny Nowogród

Powierzchnia

51 252 km²

Populacja (1897)
• liczba ludności


1 584 774

• gęstość

30,9 os./km²

Szczegółowy podział administracyjny
Plan guberni niżnonowogrodzkiej
Liczba ujezdy

11

Położenie na mapie
Położenie na mapie

Graniczyła od północy z gubernią kostromską i wiacką, na wschodzie z gubernią kazańską i symbirską, na południu z gubernią penzeńską i tambowską, na zachodzie z gubernią włodzimierską. Rzeki Oka i Wołga (od Niżnego Nowogrodu) dzieliły gubernię na dwie części: północną – nizinną i południową – wyżynną.

Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 – 51 252 km². Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 11 ujezdów.

Demografia

Ludność, według spisu powszechnego 1897 – 1 584 774 osób – Rosjan (93,2%), Mordwinów (3,4%) i Tatarów (2,6%).

Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1]

UjezdRosjanieMordwiniTatarzyŻydziMaryjczycy
Gubernia ogółem93,2%3,4%2,6%
Ardatowski98,8%
Arzamaski92,9%6,9%
Bałachiński99,5%
Wasilsurski87,0%8,6%4,2%
Gorbatowski99,9%
Kniaginiński98,0%1,9%
Łukojanowski85,2%14,3%
Makarijewski98,5%1,2%
Niżnonowogrodzki97,6%1,0%
Siemionowski99,9%
Sergacki73,8%8,9%17,1%

Gubernia została zlikwidowana postanowieniem Prezydium WCIK 14 stycznia 1929. Na jej terytorium został utworzony obwód niżnonowogrodzki RFSRR, obecnie Federacji Rosyjskiej (w latach 1936–1990 obwód gorkowski RFSRR), o powierzchni 76 624 km².

Przypisy

Bibliografia