Kodeks 053

Kodeks stanowiony jest przez 14 pergaminowych kart (27,5 na 23 cm), z tekstem Ewangelii Łukasza 1,1-2,40 z komentarzem^[2]. Pergamin jest gruby^[3]. Tekst ewangeliczny pisany jest późną małą uncjałą, podczas gdy tekst komentarza - minuskułą, w trzech kolumnach na stronę, 42 linijek w kolumnie^[2]. Atrament jest brunatny. Stosuje przydechy i akcenty^[3], stosuje ligatury.Tekst komentarza zawiera wyciągi następujących Ojców Kościoła: Wiktoryn z Patawii, Orygenes, Jan Chryzostom, Sewer, Tytus, anonim, Cyryl Aleksandryjski^[4].

Jest jednym z bardzo nielicznych rękopisów pisanych w trzech kolumnach. Spośród greckich majuskułowych rękopisów NT tylko Kodeks Watykański i 048 pisane są w ten sposób, ponadto minuskuł 460 (Gregory-Aland)^[5].

Rękopis został połączony w jeden z rękopisem późniejszego pochodzenia zawierającym Pytania i odpowiedzi do Mateusza i Jana (niepełny)^[3].

Grecki tekst kodeksu przekazuje tekst bizantyński, ze znacznymi odchyleniami. Kurt Aland zaklasyfikował go do Kategorii V^[2]. Według Claremont Profile Method, tj. metody wielokrotnych wariantów, reprezentuje rodzinę tekstualną K^x. Metodą tą przebadano Łk 1^[6].

W Łk 1 różni się od 27 wydania Nestle-Alanda w następujących miejscach:

Łk 1,5 – brak ] του

Łk 1,6 – εναντιον ] ενωπιον

Łk 1,14 – γενεσει ] γεννησει

Łk 1,25 – κυριος ] ο κυριος

Łk 1,26 – απο ] υπο

Łk 1,27 – εμνηστευμενην ] μεμνηστευμενην

Łk 1,28 – brak ] ο αγγελος

Łk 1,28 – brak ] ευλογημενη συ εν γυναιξιν

Łk 1,29 – brak ] ιδουσα

Łk 1,36 – συνειληφεν ] συνειληφυια

Łk 1,37 – του θεου ] τω θεω

Łk 1,41 – τον ασπασμον της Μαριας η Ελισαβετ ] η Ελισαβετ τον ασπασμον της Μαριας

Łk 1,42 – ανεφωνησεν κραυγη ] ανεβοησεν φωνη

Łk 1,43 – εμε ] με

Łk 1,49 – μεγαλα ] μεγαλεια

Łk 1,50 – εις γενεας και γενεας ] εις γενεας γενεων

Łk 1,59 – ημερα τη ογδοη ] ογδοη ημερα

Łk 1,63 – brak ] το

Łk 1,66 – brak ] γαρ

Łk 1,69 – brak ] τω

Łk 1,69 – brak ] του

Łk 1,70 – αγιων απ' αιωνος ] αγιων των απ' αιωνος

Łk 1,74 – εχθρων ]των εχθρων ημων

Łk 1,75 – πασαις ταις ημεραις ] πασας τας ημερας

Łk 1,76 – ενωπιον ] προ προσωπου

Łk 1,78 – επισκεψεται ] επεσκεψατο

Ignaz Hardt datował kodeks na X wiek^[4], Gregory na IX lub X^[3]. Obecnie datowany jest przez INTF na IX wiek^[2].

Początkowo był klasyfikowany wśród minuskułów pod numerem 429. Klasyfikację tę podtrzymywał Scrivener. Gregory widział go w 1887 roku i zaklasyfikował do majuskułów, dając mu siglum X^b. Na liście minuskułów pozostawił Pytania i odpowiedzi do Mateusza i Jana pod numerem 429^e[7]. W 1908 roku C.R. Gregory dał mu siglum 053^[1]. 429^e został usunięty z listy rękopisów Nowego Testamentu^[8], ponieważ zawiera jedynie cytaty nowotestamentowych ksiąg.

Rękopis badał Scholz i Burgon^[7].

Pierwszy opis kodeksu sporządził Ignaz Hardt^[4].

Obecnie kodeks przechowywany jest w Bayerische Staatsbibliothek (Gr. 208, fol. 235-248) w Monachium^[2].

• Lista kodeksów majuskułowych Nowego Testamentu

• K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 118. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).

• Handschriftenliste. [w:] INTF [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2013-04-15].
• INTF, Kodeks 053 (GA), [w:] Münster Institute, Münster [dostęp 2012-01-14] .??? – zdigitalizowana forma kodeksu
• Ignaz Hardt: Catalogus codicum manuscriptorum Graecorum Bibliothecae Regiae Bavaricae, Bd.: 2, Cod. CVI - CCXXXIII cont., Monachii, 1806.