Kodeks Tischendorfa I

Codex Tischendorfianus I (Gregory-Aland no. 0106), ε 40 (Soden)[1] – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu na pergaminie, paleograficznie datowany na X wiek. Rękopis przechowywany jest w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej (Gr. 16, 1 f.) w Petersburgu[2]. Posiada marginalia.

Codex Tischendorfianus I
Data powstania

VII wiek

Rodzaj

Kodeks majuskułowy

Numer

0106

Zawartość

Ewangelia Mateusza 12-15 †

Język

grecki

Rozmiary

30 × 22 cm

Typ tekstu

tekst mieszany

Kategoria

III

Data odkrycia

1845

Odkrywca

Tischendorf

Miejsce przechowywania

Rosyjska Biblioteka Narodowa

Opis

Do dnia dzisiejszego zachowało się 5 kart kodeksu (30 na 22 cm) z tekstem Ewangelii Mateusza (12,17-19.23-25; 13,32; 13,36-15,26). Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, 20 linijek w kolumnie[2]. Pismo jest eleganckie, litery pochylone są w prawą stronę. Stosuje przydechy i akcenty[3].

Tekst dzielony jest według dwóch systemów - κεφαλαια (rozdziały), oraz według krótszych jednostek - Sekcji Ammoniusza. Numery κεφαλαια umieszczone zostały na marginesie bocznym tekstu (brak τιτλοι w górnym marginesie), numery Sekcji Ammoniusza umieszczone zostały na marginesie z odniesieniami do Kanonów Euzebiusza (pisanymi pod numerami Sekcji Ammoniusza)[3].

Tekst

Tekst kodeksu jest wynikiem wymieszania różnych tradycji tekstualnych. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III, a to oznacza, że jest wartościowy przy rekonstrukcji historii tekstu NT[2].

Historia

Gregory datował fragment na VII wiek[3]. Obecnie INTF datuje go na VII wiek[4].

Poszczególne partie kodeksu przywiózł Konstantin von Tischendorf z Synaju do Petersburga, w roku 1845 oraz 1853. Tischendorf opublikował je w Monumenta sacra inedita[5].

Gregory wciągnął go na listę rękopisów Nowego Testamentu, w 1908 roku dał mu siglum 0106[1]. J.H. Greenlee badał kodeks w 1968 roku[6].

Inną partię kodeksu odkrył J. Rendel Harris. Została ona oznakowana przy pomocy siglum 0119.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne