Petersburg

miasto w Rosji

Petersburg (forma zalecana)[2], Sankt Petersburg (egzonim wariantowy)[3] (ros. Санкт-Петербург, Sankt-Pietierburg, potocznie Петербург, Pietierburg, Пи́тер, Pitier; dawniej Piotrogród, ros. Петроград, Leningrad, ros. Ленинград) – miasto w Rosji, położone w delcie Newy nad Zatoką Fińską. W latach 1712–1918 stolica Imperium Rosyjskiego. Powierzchnia 1439 km², liczba ludności 5 384 342[1].

Petersburg
Санкт-Петербург
Ilustracja
twierdza Pietropawłowska, gmach Sztabu Głównego, sobór monasteru Smolnego, sobór Świętej Trójcy, pomnik Piotra Wielkiego, pałac Zimowy
HerbFlaga
HerbFlaga
Państwo

 Rosja

Gubernator

Aleksandr Biegłow

Powierzchnia

1439 km²

Wysokość

3 m n.p.m.

Populacja (2021)
• liczba ludności
• gęstość


5 384 342[1]
3837,73 os./km²

Nr kierunkowy

7812

Kod pocztowy

190000-199406

Tablice rejestracyjne

98, 178, 198

Podział miasta

20 rejonów

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Petersburg”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, u góry znajduje się punkt z opisem „Petersburg”
Położenie na mapie obwodu leningradzkiego
Mapa konturowa obwodu leningradzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Petersburg”
Ziemia59°56′N 30°16′E/59,933333 30,266667
Strona internetowa

Petersburg jest miastem wydzielonym Federacji Rosyjskiej i stanowi jej odrębny podmiot. Jest stolicą Północno-Zachodniego Okręgu Federalnego i obwodu leningradzkiego, chociaż sam do niego nie należy.

Nazwa

Nazwa miasta w ciągu wieków ulegała zmianie. Pierwotnie na cześć św. Piotra miasto nazywało się Сан(к)тпитербурхъ, co było wzorowane na niderlandzkiej wymowie Sint Petersburg, a wynikało z faktu, iż car Piotr I w młodości przebywał przez pewien czas w Holandii. Później ustabilizowała się nazwa w obecnym odniemieckim brzmieniu.

Nazwa Leningrad w petersburskim porcie morskim w 2009

Po wybuchu I wojny światowej, 31 sierpnia 1914 roku[4] niemiecko brzmiącą nazwę zamieniono ze względów patriotycznych na jej rosyjskie tłumaczenie Piotrogród (Петроград). Prawie dziesięć lat później, 26 stycznia 1924 Piotrogród stał się Leningradem – w ten sposób uczczono pamięć Włodzimierza Lenina, zmarłego przywódcy Rosji Radzieckiej. 6 września 1991 miastu przywrócono dawną nazwę[5][6].

Piter (Пи́тер) – to z kolei nieoficjalna, pieszczotliwa, potoczna nazwa miasta, która funkcjonowała już w XIX wieku, była używana zarówno w czasach radzieckich, jak też obecnie. Stosuje się też określenia Культурная столица (Stolica Kultury), Северная столица (Północna Stolica), Вторая столица (Druga Stolica), Северная Венеция (Wenecja Północy), Северная Пальмира (Palmyra Północy), Петрополь (Pietropolis), Невоград (Newograd), Окно в Европу (Okno do Europy).

Zalecaną polską nazwą miasta (egzonimem), zgodnie z ustaleniami Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych jest tradycyjna forma Petersburg[2]. W 2006 Komisja dopuściła używanie egzonimu wariantowego Sankt Petersburg, w dalszym ciągu zalecając w języku polskim używanie nazwy Petersburg[3].

Charakterystyka

Miasto widziane z tarasu soboru św. Izaaka

Petersburg jest największym po Moskwie ośrodkiem gospodarczym, kulturalnym i naukowym Rosji, jednak pod względem odwiedzin turystów przewyższa stolicę, i tak np. w 2004 było ich 3,4 mln. Przez UNESCO został ogłoszony ósmym najbardziej atrakcyjnym turystycznie miastem świata, m.in. w związku z opiniami, że jest jednym z najwspanialszych zespołów urbanistycznych świata.

Według map i danych topograficznych z 1864 r. przyjęło się podawać, że Petersburg położony jest w delcie Newy na 101 wyspach. W rzeczywistości pod wpływem czynników naturalnych oraz na skutek działalności ludzkiej liczba ta od tego czasu systematycznie malała. Na początku lat 70. XX w. było już tylko 50 wysp[7]. Wyspy te spięte są 396 mostami, z których 14 największych jest co noc otwieranych w celu umożliwienia statkom przedostania się na jezioro Ładoga. Z tego względu nazywany bywa Wenecją Północy.

W mieście istnieje 41 szkół wyższych, w tym Petersburski Uniwersytet Państwowy, ponad 170 instytucji naukowo-badawczych, ponad dwa tysiące bibliotek (w tym Biblioteka im. Michaiła Sałtykowa-Szczedrina), obserwatorium astronomiczne Pułkowo, Teatr Maryjski, który w latach 1920–1992 funkcjonował jako Teatr Opery i Baletu im. Sergieja Kirowa. Funkcjonuje ciesząca się światową sławą filharmonia, założona w 1862.

Petersburg jest jednym z głównych centrów muzealnych świata. Swoje zasoby udostępnia jedno z trzech największych muzeów świata – Ermitaż – a ponadto Państwowe Muzeum Rosyjskie, Muzeum Antropologii i Etnografii (Kunstkamera) oraz kilkaset mniejszych. W pobliżu miasta znajdują się liczne miejscowości turystyczno-wypoczynkowe z kompleksami parkowo-pałacowymi byłych carów Rosji: Carskie Sioło, Peterhof, Pawłowsk, Zielenogorsk, Gatczyna.

Części miasta

Plan przedstawiający podział Petersburga na rejony
Lp.Nazwa rejonuNazwa rosyjskaLiczba mieszkańców:
1 stycznia 2021[8][9]
1AdmirałtiejskijАдмиралтейский район156 958
2WasileostrowskijВасилеостровский район205 240
3WyborgskijВыборгский район523 497
4KalininskijКалининский район521 875
5KirowskijКировский район331 550
6KołpinskijКолпинский район194 934
7KrasnogwardiejskijКрасногвардейский район355 621
8KrasnosielskijКрасносельский район412 886
9KronsztadskijКронштадтский район44 353
10KurortnyjКурортный район78 910
11MoskowskijМосковский район347 022
12NiewskijНевский район538 323
13PietrogradskijПетроградский район125 731
14PietrodworcowyjПетродворцовый район142 655
15PrimorskijПриморский район580 100
16PuszkinskijПушкинский район229 403
17FrunzienskijФрунзенский район384 385
18CentralnyjЦентральный район210 899

Warunki naturalne

Klimat

Średnia temperatura i opady dla Petersburga
MiesiącStyLutMarKwiMajCzeLipSieWrzPaźLisGruRoczna
Rekordy maksymalnej temperatury [°C]8,710,215,325,333,034,635,337,130,420,211,410,9 37,1
Średnie temperatury w dzień [°C]-3,2-2,92,19,316,120,223,020,915,28,62,3-1,0 9,2
Średnie dobowe temperatury [°C]-5,7-5,5-1,05,411,616,119,117,312,16,30,4-3,2 6,1
Średnie temperatury w nocy [°C]-8,1-8,2-4,11,57,111,915,113,69,04,0-1,5-5,4 2,9
Rekordy minimalnej temperatury [°C]-34,7-27,7-21,7-12,5-2,60,75,83,8-1,6-9,7-20,1-26,5 −34,7
Opady [mm] 45,334,133,833,445,768,881,488,963,565,557,852,8 671,0
Źródło: Климат Санкт-Петербурга

Historia miasta

Wiek XVIII

Grawiura: St. Petersburg i Newa 1753. Valeriani Joseph i Machaew Michaił Iwanowicz
Historyczne mapy miasta:
Mapa miasta z 1744
Mapa miasta z 1776
Mapa St. Petersburga, Meyers Konversationslexikon, 1888
Mapa St. Petersburga i jego okolic, Meyers Konversationslexikon, 1888
Plan Leningradu z 1978
Pomnik Piotra Wielkiego
Pomnik Mikołaja I, 1859 (2016)

Sprawą prestiżową dla władców Rosji z dynastii Romanowów było uzyskanie dostępu do Morza Bałtyckiego. Przez ponad sto lat kolejni carowie bezskutecznie starali się osiągnąć wyznaczony cel. Dopiero w okresie rządów Piotra I Rosjanie znaleźli się nad Bałtykiem. Dzięki wojnie północnej, którą toczył ze Szwedami w latach 1701–1721 oraz zwycięstwie w bitwie pod Połtawą w 1709, a także korzystnych ustaleniach pokoju w Nystad (fin. Uusikaupunki), mógł przystąpić do zagospodarowywania nadmorskich obszarów.

Głównym marzeniem cara było zbudowanie od podstaw miasta, które miało świadczyć o narodzinach potęgi państwa rosyjskiego. Prace budowlane, w których brali udział najwybitniejsi architekci ówczesnej Europy, rozpoczęły się już w 1703 na zdobytej rok wcześniej od Szwecji Wyspie Zajęczej (fin. Jänissaari), położonej w Ingrii u ujścia Newy. Był to obszar podmokły i słabo zaludniony, toteż osuszenie tych terenów było podstawowym wyzwaniem dla budowniczych. Pierwszą budowlą wzniesioną na obszarze Wyspy Zajęczej była Twierdza Pietropawłowska, którą rozpoczęto wznosić na mocy rozkazu cara z dnia 16 maja (27 maja według kalendarza gregoriańskiego) 1703. Dzień ten jest uznawany za datę założenia miasta. Na płycie kamiennej specjalnie przygotowanej na tę uroczystość wyryto następujący napis:

Roku pańskiego 1703, 16 maja założone zostało przez cara i wielkiego księcia Piotra Aleksiejewicza miasto Sankt-Petersburg.

Caryca Elżbieta kazała wybudować sobie w Petersburgu pałac, wzorowany na francuskim Wersalu – tzw. Pałac Zimowy. Jako pierwsza zamieszkała w nim cesarzowa Katarzyna II.

Wiek XIX

Wiek XX

Demografia

Skład narodowościowy:

w 1897[10]:

  1. Rosjanie – 1 094 029 (86,49%)
  2. Niemcy – 50 780 (4,01%)
  3. Polacy – 36 729 (2,90%)
  4. Finowie – 21 006 (1,66%)
  5. Estończycy – 12 238 (0,97%)
  6. Żydzi – 12 037 (0,95%)
  7. Łotysze – 6277 (0,50%)
  8. Ukraińcy – 5203 (0,41%)
  9. Tatarzy – 4942 (0,39%)
  10. Szwedzi – 4623 (0,37%)

w 1939:

  1. Rosjanie – 2 775 979 (86,99%)
  2. Żydzi – 201 542 (6,32%)
  3. Ukraińcy – 54 660 (1,71%)
  4. Białorusini – 32 353 (1,01%)
  5. Tatarzy – 31 506 (0,99%)
  6. Polacy – 20 605 (0,65%)
  7. Estończycy – 15 161 (0,48%)
  8. Niemcy – 10 104 (0,32%)
  9. Łotysze – 9554 (0,30%)
  10. Finowie – 7923 (0,25%)

w 1979[11]:

  1. Rosjanie – 4 097 629 (89,69%)
  2. Żydzi – 142 730 (3,12%)
  3. Ukraińcy – 117 412 (2,57%)
  4. Białorusini – 81 575 (1,79%)
  5. Tatarzy – 39 403 (0,86%)
  6. Polacy – 9607 (0,21%)
  7. Ormianie – 7995 (0,18%)
  8. Estończycy – 6237 (0,14%)
  9. Czuwasze – 6057 (0,13%)
  10. Finowie – 5719 (0,13%)

w 2010:

  1. Rosjanie – 3 908 753 (79,10%)
  2. Ukraińcy – 64 446 (1,32%)
  3. Białorusini – 38 136 (0,78%)
  4. Tatarzy – 30 857 (0,63%)
  5. Żydzi – 24 132 (0,49%)
  6. Uzbecy – 20 345 (0,42%)
  7. Ormianie – 19 971 (0,41%)
  8. Azerowie – 17 717 (0,36%)
  9. Tadżycy – 12 072 (0,25%)
  10. Gruzini – 8274 (0,17%)

Zabytki

Twierdza Pietropawłowska
Pałac Zimowy
Zespół pałacowo-ogrodowy Peterhof

Zabytkowe świątynie

Nauka i kultura

Oświata

Uczelnie w Petersburgu

Z tym tematem związana jest kategoria: Uczelnie w Petersburgu.

W Leningradzie funkcjonowała Leningradzka Szkoła Choreografii[12].

Gospodarka

Dzięki dogodnemu położeniu geograficznemu rozwinął się w nim przemysł stoczniowy (np. Stocznia Bałtycka), maszynowy (Zakłady Elektrosiła, Fabryka Kirowa), elektrotechniczny i elektroniczny, hutnictwo żelaza i metali kolorowych, przemysł chemiczny, a zwłaszcza gumowy, włókienniczy, odzieżowy, skórzano-obuwniczy, poligraficzny, drzewny, papierniczy, materiałów budowlanych oraz spożywczy. W Petersburgu znajduje się zatrudniająca 6700 osób fabryka aut, w której produkowany jest model Chevrolet Cruze.

Transport

Z tym tematem związana jest kategoria: Transport w Petersburgu.
Metrostacja Awtowo

Petersburg jest wielkim węzłem kolejowym i drogowym oraz jednym z największych portów morskich Rosji. Port rzeczny połączony jest drogami wodnymi z morzami: Białym, Azowskim, Kaspijskim i Czarnym. Znajduje się tu także międzynarodowy port lotniczy Pułkowo.

Wojsko

Miasto jest siedzibą dowództwa Zachodniego Okręgu Wojskowego Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[13].

W mieście stacjonują dowództwo i sztab 6 Armii Ogólnowojskowej[14].

Sport

Stadion Kriestowskij

Miasto jest jednym z centrów sportowych Rosji. Istnieje tu Petersburski Kompleks Sportowo-Koncertowy. Działają tutaj kluby Zenit Petersburg (piłka nożna), SKA Sankt Petersburg (mający sekcje hokeja na lodzie oraz piłki nożnej), Dinamo Petersburg, Spartak Petersburg (koszykówka). W mieście rozgrywany jest także tenisowy turniej Sankt Petersburg Open. W rejonie miasta działa także skocznia narciarska Kawgołowo.

Polonica

Współpraca zagraniczna

Ludzie związani z miastem

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Petersburgiem.

Galeria

Przypisy

Bibliografia

  • Igor Abrosimow: Советская Россия: 1917-1991 – государство, политика, экономика, наука, культура, литература, искусство. proza.ru, 2009.

Linki zewnętrzne