Kormoran czubaty

Kormoran czubaty zamieszkuje morskie wybrzeża, w zależności od podgatunku^[1][5]:

• G. aristotelis aristotelis – Islandia oraz atlantyckie wybrzeża Europy od północnego Półwyspu Skandynawskiego po Półwysep Iberyjski. Do Polski zalatuje wyjątkowo^[6]; stwierdzony zaledwie 3 razy – w 1979, 1985 i 2003 roku, wszystkie obserwacje miały miejsce we Władysławowie^[7].
• G. aristotelis desmarestii – wybrzeża Morza Czarnego oraz wschodnie i środkowe Morza Śródziemnego wraz z wyspami.
• G. aristotelis riggenbachi – wybrzeża Maroka.

Wygląd

Upierzenie czarne z zielonym, metalicznym połyskiem, w szacie godowej na przedzie głowy pióra tworzą zadarty czubek. Młode brązowe, o białym przodzie szyi.

Wymiary średnie

długość ciała ok. 65–80 cm^[8]
rozpiętość skrzydeł 90–105 cm^[8]
masa ciała: samce 1760–2154 g, samice 1407–1788 g^[1]

Biotop

Wybrzeża morskie. Poluje dalej od brzegu niż kormoran czarny.

Gniazdo

Zbudowane zazwyczaj z morszczynu. Tworzy kolonie lęgowe, zazwyczaj na klifach.

Jaja

W zniesieniu 1 do 6 jaj (zazwyczaj 3) o długości około 63 mm^[9].

Wysiadywanie, pisklęta

Jaja wysiadywane są przez okres 27–29 dni przez obydwoje rodziców^[9]. Pisklęta opuszczają gniazdo po 15–20 dniach.

Pożywienie

Morskie ryby i skorupiaki.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kormorana czubatego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. W 2015 roku liczebność światowej populacji, według szacunków organizacji Wetlands International, wynosiła 230–240 tysięcy osobników. Globalny trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy, choć niektóre populacje są stabilne^[3].

W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową^[10].

• ptaki Polski

• Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).