Modzurów
Modzurów (niem. Mosurau, pol. po wojnie Mozurów) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Rudnik. Modzurów jest położony w zachodniej części gminy[3]. Ma powierzchnię 8,95 km² oraz ponad czterystu mieszkańców[4].
wieś | |
Pałac w Modzurowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2008) | 398 |
Strefa numeracyjna | 32 |
Kod pocztowy | 47-415[2] |
Tablice rejestracyjne | SRC |
SIMC | 0220894 |
Położenie na mapie gminy Rudnik ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu raciborskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Położenie
W 2004 roku sołectwo miało powierzchnię 9,25 km²[5][6], natomiast w 2016 powierzchnia sołectwa wynosiła 8,95 km²[4].
Nazwa
W 1475 roku w łacińskich statutach Statuta Synodalia Episcoporum Wratislaviensium miejscowość wymieniona jest w zlatynizowanej formie Modzeraw[7].
Wieś nosiła niemiecką nazwę Mosern[3]. Wg niemieckich językoznawców nazwa wsi pochodzi od słowa Mosurau, które oznacza "miejsce mokre i bagniste"[3].
Historia
W VI-X wieku istniała tutaj osada[8]. Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1274 r., a następnie w 1358 r. jako Mozorow[8][3]. Około 1300 r. powstał tutaj kościół. W latach 1896-1897 powstał nowy, neogotycki kościół. W 1829 roku właścicielem majątku była rodzina von König, która wybudowała tutaj pałac. W 1921 roku przed kościołem męczeńską śmierć poniósł jego proboszcz, ks. Augustyn Strzybny[8]. Po II wojnie światowej w pałacu znajduje się roślinna stacja doświadczalna[9].
Demografia
W 2016 roku w Modzurowie i Dolędzinie ludność w wieku przedprodukcyjnym na 100 mieszkańców wynosiła 15,2, co uplasowało wieś poniżej średniej w gminie (16,95). Natomiast ludność w wieku produkcyjnym wynosiła 66,18 (średnia w gminie – 66,90), a w wieku poprodukcyjnym – 18,63 (średnia w gminie – 16,25). Stosunek mieszkańców w wieku poprodukcyjnym do mieszkańców w wieku produkcyjnym wynosił 28% (średnia w gminie – 24%). Mediana wieku mieszkańców wynosi 46,5 lat (średnia w gminie - 47,11)[10].
Rok | Liczba ludności | Gęstość zaludnienia (os./km²) |
---|---|---|
2004 | 419[5] | 45,3 |
2011 | 375[6] | 40,5 |
2016 | 408[4] | 45,59 |
Zabytki
We wsi mieści się neogotycki kościół parafialny pw. Trójcy Świętej, który został wybudowany w latach 1896-1897[9][11][12]. W środku znajdują się barokowe rzeźby: św. Notburgii z końca XVII wieku, Matki Boskiej Dobrej Rady, a także późnobarokowa figura Chrystusa Króla[9]. Przy kościele znajduje się krzyż kamienny z postacią Chrystusa Króla na postumencie z niszą, w której stoi figura Matki Boskiej Bolesnej. Krzyż pochodzi z końca XIX wieku. Na cmentarzu parafialnym znajduje się kaplica z końca XIX wieku[13].
Znajduje się tutaj również wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków (A/OP-654/59) pałac rodziny von König z 1864 roku zbudowany w stylu neogotyku angielskiego[8][14][12]. W holu znajduje się duży witraż z przewagą motywów roślinnych. W pałacu mieści się również witraż secesyjny. Pałac otacza rozległy park krajobrazowy, gdzie na uwagę zasługują aleja grabowa i liczne okazy egzotycznych drzew[8]. W parku znajduje się także neogotycka kapliczka z ok. 1890 r., w której znajduje się maswerk kamienny z około 1300 r., który pochodził z dawnego kościoła parafialnego. Jest tutaj również późnoklasycystyczne mauzoleum z I połowy XIX wieku[8][12].
Na terenie dawnego folwarku przypałacowego, który później przekształcono w PGR, znajduje się pochodząca z 1904 r. obora, a także spichlerz z końca XIX wieku[12]. Przy wjedzie znajduje się metalowy krzyż z XX wieku, a także drewniana figura św. Jana Nepomucena na ceglanym postumencie. Rzeźba ma cechy barokowe i pochodzi z XIX wieku[13].
Na ul. Słowackiego znajdują się dwa budynki mieszkalne pochodzące z początku XX wieku (nr 2 i 4). Przy ul. 22 Lipca (nr 1) stoi krzyż kamienny z postacią Chrystusa Króla na postumencie z niszą, w której stoi figura Matki Boskiej Bolesnej. Krzyż pochodzi z końca XIX wieku[13].
Nr ewidencyjny | Obiekt | Forma ochrony | Adres |
---|---|---|---|
A/OP-654/59 | Pałac z trzeciej ćwierci XIX wieku, murowany | wpis do woj. rej. zabytków | |
7 | spichlerz na terenie d. gosp. przypałacowego, koniec XIX w. | wpis do gminnej ewidencji zabytków | ul. Słowackiego |
obora na terenie d. gosp. przypałacowego, pocz. XX w. | wpis do gminnej ewidencji zabytków | ul. Słowackiego | |
1 | kościół parafialny pw. św. Trójcy, koniec XIX w. | wpis do gminnej ewidencji zabytków | ul. Strzybnego |
kapliczka cmentarna, koniec XIX w. | wpis do gminnej ewidencji zabytków | ul. Strzybnego | |
11 | budynek mieszkalny, poł. XX w. | wpis do gminnej ewidencji zabytków | ul. Słowackiego 4 |
10 | budynek mieszkalny, poł. XX w. | wpis do gminnej ewidencji zabytków | ul. Słowackiego 2 |
2 | mauzoleum przypałacowe, I poł. XIX w. | wpis do gminnej ewidencji zabytków | ul. Słowackiego |
kapliczka, poł. XIX w. | wpis do gminnej ewidencji zabytków | ul. Słowackiego |
We wsi znajduje się stanowisko archeologiczne wpisane do wojewódzkiego rejestru zabytków (A-99/66), gdzie znaleziono ślady neolitu i średniowiecza. Oprócz tego znajdują się tutaj cztery niewpisane do rejestru stanowiska archeologiczne, gdzie znaleziono ślady cmentarzysk ciałopalnych z epoki kamiennej, brązu, kultury łużyckiej i czasów rzymskich[13].
Przypisy
Bibliografia
- Gminny program opieki nad zabytkami dla gminy Rudnik na lata 2013 - 2016. Rudnik: 2013.
Linki zewnętrzne
- Mozurów, nie. Mosurau, gmina pow. kozielski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 754 .