Nawrot polny

Nawrot polny[3] (Buglossoides arvensis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny ogórecznikowatych. Pierwotnie gatunek śródziemnomorsko-irano-turański[4]. Współcześnie występuje w południowej i środkowej Europie oraz w Azji Zachodniej[5]. W Polsce jest pospolity w całym kraju[6].

Nawrot polny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rodzina

ogórecznikowate

Rodzaj

Buglossoides

Gatunek

nawrot polny

Nazwa systematyczna
Buglossoides arvensis L.
Synonimy
  • Lithospermum arvense L.

Morfologia

Pokrój
Bylina, szarawa, szorstko przylegająco owłosiona[4].
Łodyga
Wysokości 20–60 cm, pojedyncza lub słabo rozgałęziona, z podłużnymi listewkami[4] posiada 2–3 rozgałęzień, jest krótko i szorstko owłosiona, stosunkowo rzadko ulistniona.
Liście
Dolne – krótkoogonkowe, łopatkowate lub podługowatolancetowate; wyższe – skrętoległe, siedzące, lancetowate, całobrzegie[4], zaostrzone, szorstko przylegająco owłosione, jasnozielone[7], posiadają wyraźnie widoczny nerw centralny. Liście bez wystających nerwów bocznych.
Kwiaty
Kwiatostan w postaci 1–2 ulistnionych skrętków, wydłużających się podczas kwitnienia. Kwiaty krótkoszypułkowe. Kielich rozcięty prawie do nasady; działki wydłużają się w czasie owocowania[4]. Kwiaty promieniste[7]. Korona kwiatu drobna, lejkowata, o białej lub żółtawobiałej[7] koronie; rurka korony biała lub fioletowa: z zewnątrz miękko owłosiona[4], wewnątrz 5 omszonych aksamitnych fałdów[7], włoski wzdłuż nerwów pomiędzy pręcikami; 10 bardzo drobnych łuseczek u nasady rurki[4]. Pręcików 5, słupek 1, zalążnia górna, 4-dzielna[7].
Owoc
Brązowoszare rozłupki, guzkowate, 4 lub mniej, wielkości 3,5 mm, jajowatotrójgraniaste[4], bardzo twarde[7]. Z czterech rozłupek zwykle trzy opadają, a jedna pozostaje w kielichu; w czasie młócenia przedostaje się do ziarna[4].

Biologia i ekologia

Roślina roczna; jara lub ozima[4]. Bylina, hemikryptofit[6]. Występuje na niżu i rzadziej w niższych partiach gór. Rośnie na podłożu zasobnym w węglan wapnia, także piaszczystym[4].

Kwitnie od kwietnia do sierpnia[4]. Roślina synantropijna[4].

Siedlisko

W obszarze pierwotnego zasięgu występuje w murawach kserotermicznych i na skałach. Rozprzestrzeniony (w Europie Środkowej jest archeofitem znanym od neolitu) rośnie na polach, w ogrodach, na przydrożach, nieużytkach, jako chwast w uprawach zbóż ozimych i w uprawach okopowych[4]. Gatunek charakterystyczny dla rzędu Centauretalia cyani (klasa Stellarietea mediae)[4].

Przypisy