SGP/Lohner E1
SGP/Lohner E1 – typ tramwaju produkowanego w zakładach Lohner (od 1972 Rotax) (numery taborowe 4461–4560) i Simmering-Graz-Pauker (numery taborowe 4631–4868) w latach 1969–1976[1]. Jedynym odbiorcą było przedsiębiorstwo w Wiedniu. Stanowiły ulepszenie produkowanych od 1959 roku tramwajów typu E, będących licencyjną wersją niemieckiego Düwag GT6[2]. Od 1970 roku montowano w nich półautomatyczny system sterowania jazdą Geamatic[2]. W latach osiemdziesiątych wyposażenie wagonów poddano głębokiej modernizacji wprowadzając wiele układów elektronicznych do sterowania wagonów, dzięki temu uzyskano dużo lepsze warunki bezpieczeństwa pasażerów i pracy motorniczego.
Skład wagonów SGP E1 i Lohner c3 w Krakowie | |
Kraj produkcji | |
---|---|
Dane techniczne | |
Liczba członów | 2 |
Długość | 19 711 mm |
Szerokość | 2 200 mm |
Wysokość | 3 200 mm |
Masa | 24 400 kg |
Rozstaw wózków | 6 000 mm |
Rozstaw osi w wózkach | 1 800 mm |
Moc silników | 2 × 150 kW |
Prędkość maksymalna | 70 km/h |
Wnętrze | |
Liczba miejsc siedzących | 33 |
Liczba miejsc ogółem | 151 |
Niskopodłogowość | 0% |
Wysokość podłogi | 897 mm |
Typ E1 może być łączony z doczepami typu c3. Zyskuje się wtedy dodatkowe 32 miejsca siedzące i 75 stojących. Doczepa ma długość 14 700 mm, szerokość taką jak E1, a waży 11 600 kg. Wszystkie zostały wyprodukowane w zakładach Lohner w latach 1959–1962.
Po wymianie taboru w Wiedniu, wagony E1 zostały sprzedane za granicę, w tym do Polski.
MPK w Krakowie posiada i użytkuje od 2004 roku 75 wagonów typu E1 i 65 doczep typu c3[3].
Tramwaje Śląskie posiadają obecnie i użytkują 4 wagonów typu SGP E1, w których przeprowadzono remonty i zmieniono zewnętrzną stylistykę pojazdów. Wprowadzono je do użytku w 2011 roku[2]. Od 15 marca 2021 tramwaje zostają wyłączone z użytkowania[4].
Tramwaje tego typu jeżdżą również w Sarajewie.
Galeria
- SGP E1 w Wiedniu
- SGP E1 w Miszkolcu
- SGP E1 w Krajowej
- SGP E1 w Braile
- SGP E1 w Katowicach
- SGP E1 w Sarajewie
- SGP E1 przy ulicy Lubicz w Krakowie