| Data i miejsce urodzenia | 2 czerwca 1921 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 29 września 2018 |
| Narodowość | |
| Małżeństwo | Maksymilian Burzmiński (Diamant) |
| Krewni i powinowaci | Helena Podgórska |
| Odznaczenia | |
 | |
Stefania Podgórska (Burzmińska) (ur. 2 czerwca 1921 w Lipie, zm. 29 września 2018 w Los Angeles) – Polka odznaczona medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.
Pochodziła z wielodzietnej rodziny rolniczej. W 1938 roku wskutek ciężkiej choroby zmarł jej ojciec. W 1939 roku w wieku 14 lat rozpoczęła pracę w Przemyślu w sklepie należącym do żydowskiej rodziny Diamant. Podczas okupacji niemieckiej, w 1942 roku, wraz z 6-letnią młodszą siostrą Heleną ukrywały przez okres 15 miesięcy trzynastu Żydów[1] w schowku na strychu domu przy ul. Tatarskiej 3[2][3]. Wszyscy dotrwali do wyzwolenia.
Po wojnie zamieszkała we Wrocławiu z mężem Maksem Diamantem (zmienił imię i nazwisko na Józef Burzmiński), jednym z uratowanych przez siebie Żydów. W 1961 roku wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych.
W 1979 roku siostry zostały odznaczone medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”[4].
W 1991 roku została jej przyznana nagroda Courage to Care im. Jana Karskiego przez jedną z najważniejszych organizacji żydowskich Anti-Defamation League[5].
W 1996 roku zrealizowano film fabularny o Stefanii Podgórskiej pt. W kryjówce milczenia (ang. Hidden in silence)[6].