Stokłosa miękka

Stokłosa miękka
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	stokłosa
Gatunek	stokłosa miękka
	Nazwa systematyczna
	Bromus hordeaceus L.; Sp. Pl.: 77 (1753)
Synonimy
	Bromus mollis L.;
	Bromus mollis L.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Stokłosa miękka (Bromus hordeaceus L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Eurazji i północnej Afryce. Ponadto zawleczony do Ameryki, Australii, Nowej Zelandii i południowej Afryki^[3]. W Polsce jest gatunkiem pospolitym^[4].

Morfologia

Łodyga: Źdźbło o wysokości 10-80 cm, wzniesione prosto lub nieznacznie łukowato wygięte; skąpo ulistnione.
Liście: Płaskie, o szerokości 2-7 mm i długości do 20 cm, miękko owłosione z obu stron, wiotkie i spiczasto zakończone. Języczek liściowy o długości 1,5-2,5 mm, delikatnie ząbkowany. Silnie owłosione pochwy liściowe.
Kwiaty: Zebrane w kwiatostanie w postaci wiechy o długości 5-10 cm, skupionej, o jajowatym zarysie. Gałązki owłosione, sztywne, najczęściej wzniesione. Większość szypułek krótsza od kłosków. Kłoski o długości 12-22 mm, 6-12 kwiatowe, nieznacznie spłaszczone, jajowate, ościste, zwykle miękko owłosione. Plewy owłosione i krótsze od kłoska. Dolna plewa trójnerwowa, górna 5-7 nerwowa. Dolna plewka 7-9 nerwowa, miękko owłosiona, z jasnym brzegiem. Poniżej dwuzębnego szczytu plewki dolnej wyrasta prosta ość o długości do 10 mm.

Biologia i ekologia

Jednoroczna lub dwuletnia trawa kępkowa. Kwitnie od maja do czerwca. Występuje na łąkach, pastwiskach, przydrożach i ugorach. Roślina o szerokiej amplitudzie ekologicznej, najlepsze warunki znajduje na stanowiskach umiarkowanie wilgotnych i średnio żyznych. Jest gatunkiem charakterystycznym łąk świeżych z rzędu Arrhenatheretalia elatioris. Liczba chromosomów 2n = 28^[5].

Zmienność

Gatunek zróżnicowany na cztery podgatunki^[3]:

Bromus hordeaceus subsp. divaricatus (Bonnier & Layens) Kerguélen – występuje w basenie Morza Śródziemnego
Bromus hordeaceus subsp. hordeaceus – rośnie w całym zasięgu gatunku
Bromus hordeaceus subsp. longipedicellatus Spalton – występuje w zachodniej Europie
Bromus hordeaceus subsp. thominei (Hardouin) Maire – rośnie w basenie Morza Śródziemnego i w zachodniej Europie

Przypisy

Bibliografia

Zbigniew Nawara: Rośliny łąkowe. Multico, 2012, s. 65

[3]

[4]

[1]

[2]

[5]

Search