Szarłat siny

(Przekierowano z Szarłat tępolistny)

Szarłat siny[3] (Amaranthus blitum) – gatunek rośliny należący do rodziny szarłatowatych. Znany też jako szarłat tępolistny, szarłat pospolity[4] i szarłat szary[5]. Pochodzi z Europy Południowej (obszaru śródziemnomorskiego). Na ziemie polskie został zawleczony, przy czym stwierdzony został po raz pierwszy w 1826 r. w Gdańsku. Nasiona tego gatunku znaleziono w warstwach archeologicznych średniowiecznego Krakowa[6]. Obecnie rozprzestrzeniony jest na terenie całej Polski. Na rodzime gatunki nie wywiera wpływu. Status gatunku we florze Polski: kenofit[7].

Szarłat siny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

szarłatowate

Rodzaj

szarłat

Gatunek

szarłat siny

Nazwa systematyczna
Amaranthus blitum L.
Sp. pl. 2:990. 1753

Morfologia

Kwiatostan
Liść
Pokrój
Osiąga 20-60 cm wysokości. Roślina jest naga, ciemnozielona.
Łodyga
Leżąca i podnosząca się, silnie rozgałęziona, mięsista, czerwono nabiegła i błyszcząca.
Korzeń
Palowy, gruby – do 2 cm średnicy.
Liście
Ulistnienie nakrzyżległe. Liście długoogonkowe, tępo zakończone z wycięciem na szczycie, w nasadzie zwężające się. Na brzegu drobno ząbkowane. Od spodu połyskujące, a z wierzchu z plamą jaśniejszą lub ciemniejszą od brzegu liścia.
Kwiaty
Zebrane w kuliste kłębiki w kątach liści. Na szczycie pędu skupione w przerywane, pozorne kłosy. Okwiat złożony z 3 wąskich listków. Od spodu z błoniastymi, trójkątnymi podkwiatkami.
Owoc
Niepękający orzech, 1-nasienny.
Nasiono
Kuliste o średnicy 1,2-1,5 mm, ciemne, gładkie i połyskujące.
Siewka
Podliścieniowa łodyżka jest cienka i ciemnoczerwona, do 1 cm długości. Liścienie wąskie, do 8 mm długości i 1,5 mm szerokości. Od góry zielone, od dołu czerwonawe.

Biologia i ekologia

Roślina jednoroczna. Kwitnie od lipca do września[8]. Występuje w miejscach ruderalnych oraz jako chwast na polach, w ogrodach i ugorach. Wymaga gleb suchych i żyznych.

Przypisy

Bibliografia

  • Jakub Mowszowicz: Krajowe chwasty polne i ogrodowe. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1986. ISBN 83-09-00771-X.