Takakiowe

rodzaj roślin

Takakiowe[4] (Takakiopsida) – klasa należąca do gromady mchów. Jest to jeden z bazalnych kladów (obok torfowców) w obrębie mchów, przy czym po odkryciu przez blisko pół wieku rośliny te uznawano za wątrobowce[4]. Pewne cechy molekularne ich budowy (geny chloroplastowego DNA) są nawet wspólne z roślinami naczyniowymi, a różne od reszty mchów[3]. Klasa ta obejmuje tylko dwa gatunki z rodzaju takakia Takakia S. Hattori & Inoue, z monotypowej rodziny Takakiaceae Stech & W.Frey i takiego samego rzędu Takakiales Stech & W.Frey.

Takakiowe
Ilustracja
Takakia lepidozioides
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

takakiowe

Nazwa systematyczna
Takakiopsida Stech & W.Fre
Nova Hedwigia 86, 2008[3]

Rośliny te występują w północno-zachodniej części Ameryki Północnej oraz we wschodniej Azji – w Japonii, Chinach, Nepalu, Indiach i na Borneo[5]. Wyróżniają się bardzo małą liczbą chromosomów – pokolenie diploidalne 2n ma ich tylko 4 lub 5 (w zależności od gatunku)[4] oraz pojedynczymi chloroplastami w komórkach (spośród roślin wyższych tak samo jest tylko u glewików i widliczek)[6].

Morfologia

Gametofit

Zróżnicowany jest na bezlistną część płożącą oraz wzniesione i ulistnione łodyżki[4]. Gametofory tworzą jasnozielone, gęste darnie. Wzniesione łodyżki osiągają od 0,5 do 2 cm wysokości i są nierozgałęzione lub słabo rozgałęzione sympodialnie, z bezbarwnymi gałązkami wyrastającymi pod kątem ostrym lub prostym. Listki w dolnej części łodyżki rzadkie i bardzo drobne, wyżej większe i gęściej ułożone, nieregularnie lub w trzech rzędach. U Takakia ceratophylla listki składają się z czterech segmentów łączących się u nasady, a u Takakia lepidozioides zwykle z dwóch (rzadko inna liczba od jednego do czterech) i zwykle nie połączonych u nasady. Plemnie i rodnie powstają bocznie na łodyżce i nie zatrzymują jej wzrostu, mają pomarańczową lub pomarańczowobrązową barwę[5].

Sporofit

Trzonek prosto wzniesiony o długości od 0,5 do 2,6 mm zwieńczony eliptycznie wydłużoną zarodnią osiągającą długość od 0,6 do 2,3 mm i szerokość od 0,3 do 0,5 mm. Początkowo sporofit jest zielony, dojrzewając brązowieje[5]. Zarodnia pęka podłużną, lekko spiralnie skręconą szczeliną[4].

Systematyka

Rodzaj takakia Takakia opisany został po raz pierwszy w 1958[3] i uznany za przedstawiciela prymitywnych wątrobowców[4]. Dopiero analizy DNA na przełomie XX i XXI wieku pozwoliły uznać go za bliżej spokrewnionego z mchami, przy czym wstępnie rozważano pewne podobieństwa z naleźlinami Andreaeopsida, a później uznano za bliżej związane z torfowcami Sphagnopsida. Rodzaj zaklasyfikowany został do własnej klasy Takakiopsida w 2008, a nawet zaproponowano jego wyodrębnienie jako jednej z trzech podgromad mchów (jako Takakiophytina, sytuowanej obok Sphagnophytina i Bryophytina)[7]. Wciąż jednak ich pozycja systematyczna pozostaje niepewna[3].

Pozycja systematyczna Takakiopsida na drzewie filogenetycznym mchów[7]
mchy

Takakiopsida takakiowe




Sphagnopsida torfowce





Andreaeobryopsida



Andreaeopsida naleźliny






Oedipodiopsida




Tetraphidopsida



Polytrichopsida płonniki





Bryopsida prątniki






Podział klasy Takakiopsida

Klasa dzieli się następująco[3]:

  • rząd Takakiales Stech & W.Frey, 2008
    • rodzina Takakiaceae Stech & W.Frey, 2008
      • rodzaj Takakia S. Hattori & Inoue, J. Hattori Bot. Lab. 19: 133. 1958
        • Takakia ceratophylla (Mitt.) Grolle
        • Takakia lepidozioides S. Hatt. & Inoue.

Przypisy