Thaumarchaeota, Thaumarchaea (od greckiego 'thaumas' – cud) – typ Archaea zaproponowany w 2008 po zsekwencjonowaniu genomu Cenarchaeum symbiosum i znalezieniu znacznych różnic pomiędzy nim a innymi hipertermofilami z kladu Crenarchaeota[1][2]. 3 opisane gatunki poza C. symbosium to Nitrosopumilus maritimus, Nitrososphaera viennensis i Nitrososphaera gargensis[2]. Wszystkie organizmy tej linii poznane dotychczas prowadzą chemolitoautotroficzną oksydację amoniaku. Mogą odgrywać ważnąrolę w cyklach biogeochemicznych, jak cykl azotowy czy cykl węglowy.
Thaumarchaeota
Systematyka |
Domena | archeony |
---|
Królestwo | Crenarchaeota |
---|
Typ | Thaumarchaeota Brochier-Armanet et al. 2008 |
---|
Nazwa systematyczna |
Thaumarchaeota |
Gromady |
---|
Nitrososphaeria - "Candidatus Caldiarchaeum" Nunoura et al. 2011
- "Candidatus Caldiarchaeum subterraneum" Nunoura et al. 2011
- "Candidatus Giganthauma" Muller et al. 2010
- "Candidatus Giganthauma insulaporcus" Muller et al. 2010
- "Candidatus Giganthauma karukerense" Muller et al. 2010
- "Candidatus Nitrosotalea" Lehtovirta 2011
- "Candidatus Nitrosotalea devanaterra" Lehtovirta 2011
- Cenarchaeales Cavalier-Smith 2002
- "Cenarchaeaceae" DeLong and Preston 1996
- Cenarchaeum ♠ DeLong and Preston 1996
- Cenarchaeum symbiosum ♠ DeLong and Preston 1996
- Nitrososphaerales Michaela Stieglmeier et al. 2014
- Nitrososphaeraceae Michaela Stieglmeier et al. 2014
- Nitrososphaera Michaela Stieglmeier et al. 2014
- "Candidatus Nitrososphaera gargensis" Hatzenpichler et al. 2008
- Nitrososphaera viennensis Michaela Stieglmeier et al. 2014
- "Candidatus Nitrosopumilales" Konneke et al. 2005
- "Candidatus Nitrosopumilaceae" Konneke et al. 2005
- "Candidatus Nitrosoarchaeum" Blainey et al. 2011
- "Candidatus Nitrosoarchaeum koreensis" Kim et al. 2011
- "Candidatus Nitrosoarchaeum limnia" Blainey et al. 2011
- "Candidatus Nitrosotenuis" Lebedeva et al. 2013
- "Candidatus Nitrosotenuis uzonensis" Lebedeva et al. 2013
- "Candidatus Nitrosopumilus" Konneke et al. 2005
- "Candidatus Nitrosopumilus salaria" Mosier et al. 2012
- "Candidatus Nitrosopumilus maritimus" Konneke et al. 2005
|
|
Typ zaproponowano w 2008, opierając się na danych filogenetycznych, jak sekwencje genów rRNA i forma obecnej topoizomerazy typu I, wcześniej uważanej za unikalną dla eukariotów[2][3]. Kolejne badania z 2010 potwierdziły ten pogąd. Opierały się one o analizę genomów utleniających amoniak Achaea Nitrosopumilus maritimus i Nitrososphaera gargensis. Przedstawiono w nich wniosek, zgodnie z którym gatunki tworzą odrębną linię obejmującą Cenarchaeum symbiosum[4].
Zobacz też
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne (
takson):