Wybory powszechne w Kostaryce w 2010 roku – wybory prezydenckie, parlamentarne i lokalne w Kostaryce przeprowadzone 7 lutego 2010. Zwycięstwo w wyborach prezydenckich odniosła Laura Chinchilla, zdobywając prawie 47% głosów poparcia i zostając tym samym pierwszą kobietą w historii Kostaryki wybraną na urząd szefa państwa. Wybory parlamentarne wygrała rządząca Partia Wyzwolenia Narodowego (PLN).
W wyborach w 2010 obywatele Kostaryki decydowali o obsadzie urzędu szefa państwa, dwóch wiceprezydentów, 57 deputowanych do parlamentu oraz 495 przedstawicieli władz lokalnych. Nowy prezydent 8 maja 2010 zastąpi na stanowisku urzędującego od 2006 Oscara Ariasa. Zgodnie z konstytucją do zwycięstwa wymagane było zdobycie ponad 40% głosów w pierwszej turze wyborów prezydenckich. W przeciwnym wypadku, dwóch kandydatów z największą liczbą głosów zmierzyłoby się w kwietniu w drugiej turze wyborów. Do wyborów uprawnionych było ponad 2,8 mln z 4,5 mln mieszkańców. Wybory były monitorowane przez około 200 obserwatorów z 17 państw oraz OPA[1].
O urząd prezydenta ubiegało się 7 kandydatów. Głównymi faworytami byli Laura Chinchilla z rządzącej socjaldemokratycznej Partii Wyzwolenia Narodowego (PLN), Otto Guevara z liberalnego Movimiento Libertario oraz Ottón Solís z centrolewicowej Partii Działania Obywatelskiego (PAC). 15 stycznia 2010 dwaj kandydaci, Rolando Araya Monge i Walter Muñoz wycofali się z wyborów, przekazując swoje poparcie na rzecz Ottóna Solisa, jednak ich nazwiska pozostały na kartach do głosowania[2]. Lista kandydatów w wyborach prezydenckich[1][3]:
| Logo | Partia polityczna | Kandydat |
|---|---|---|
 | Partido Accesibilidad sin Exclusión (PASE) | Óscar López Arias |
| Partia Działania Obywatelskiego (Partido Acción Ciudadana, PAC) | Ottón Solís |
 | Szeroki Front (Frente Amplio) | Eugenio Trejos Benavides |
 | Partia Wyzwolenia Narodowego (Partido Liberación Nacional, PLN) | Laura Chinchilla |
 | Movimiento Libertario | Otto Guevara |
 | Renovación Costarricense | Mayra González León |
 | Partia Jedności Chrześcijańsko-Społecznej (Partido Unidad Social Cristiana, PUSC) | Luis Fishman Zonzinski |
Sondaże przedwyborcze wskazywały na sięgającą ok. 20% głosów przewagę Laury Chinchilli nad Guevarą i Solisem. Chinchilla, wiceprezydent i minister w gabinecie cieszącego się popularnością prezydenta Ariasa, w kampanii wyborczej obiecywała kontynuację polityki jego rządu. Zapowiadała wspieranie liberalizacji gospodarki i wolnego handlu, wzmacnianie regionalnych układów o wolnym handlu i zabieganie o inwestycje zagraniczne w kraju. W kwestiach społecznych przeciwna była prawu do aborcji, zawieraniu małżeństw jednopłciowych i zmianie przepisów konstytucji o katolicyzmie jako religii państwowej. Opowiadała się za walką z przestępczością i zwiększeniem wydatków na bezpieczeństwo publiczne[4][5].
Otto Guevara, prawnik i lider liberalnej partii Movimento Libertario, startujący w wyborach po raz trzeci, w swoim programie kładł nacisk na sprawy bezpieczeństwa obywateli i walki z rosnącą przestępczością. Opowiadał się za podwyższeniem kar dla przestępców i złagodzeniem prawa do posiadania broni przez obywateli. Wzywał do reformy administracji, eliminacji zbędnej biurokracji i uporządkowania wydatków w sferze opieki zdrowotnej i systemu ubezpieczeń. W kwestiach gospodarczych był zwolennikiem wolnego rynku i zastąpienia chwiejnej waluty narodowej dolarem amerykańskim. Ottón Solis, ekonomista i lider centrolewicowej PAC, startujący również po raz trzeci w wyborach prezydenckich, sprzeciwiał się obowiązującemu Środkowoamerykańskiemu Układowi o Wolnym Handlu (Central America Free Trade Agreement, CAFTA)[4][5].
W wyborach prezydenckich zdecydowane zwycięstwo już w pierwszej turze odniosła Laura Chinchilla z rządzącej PLN, zdobywając prawie dwa razy więcej głosów od swoich rywali. Uzyskała prawie 47% głosów, pokonując Ottona Solisa (25%) oraz Otto Guevarę (21%). Chinchilla, tuż po zakończeniu głosowania, podziękowała obywatelom słowami „Dziękuję Ci, Kostaryko” oraz zobowiązała się nie zawieść ich zaufania. Podziękowała również odchodzącemu gabinetowi za dobrą pracę. Jej dwaj konkurenci uznali swoją porażkę i złożyli jej gratulacje[6][7].
W wyborach parlamentarnych zwycięstwo odniosła rządząca Partia Wyzwolenia Narodowego (PLN), zdobywając 23 mandaty w 57-osobowym parlamencie, co jednak oznaczało brak większości głosów w izbie. Drugie miejsce z 11 mandatami zajęła Partia Działania Obywatelskiego (PAC), a trzecie Movimiento Libertario (10 mandatów).
| Kandydat - Partia polityczna | Wybory prezydenckie | Wybory parlamentarne | |||
| Liczba głosów | % głosów | Liczba mandatów | % głosów | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Laura Chinchilla (Partido Liberación Nacional, PLN) | 863 803 | 46,78% | 23 | 37,16% | |
| Ottón Solís (Partido Acción Ciudadana, PAC) | 464 454 | 25,15% | 11 | 17,68% | |
| Otto Guevara (Movimiento Libertario, ML) | 384 540 | 20,83% | 10 | 14,48% | |
| Luis Fishman Zonzinski (Partido Unidad Social Cristiana, PUSC) | 71 330 | 3,86% | 6 | 8,05% | |
| Óscar López Arias (Partido Accesibilidad sin Exclusión, PASE) | 35 215 | 1,91% | 4 | 9,17% | |
| Mayra González León (Renovación Costarricense) | 13 376 | 0,72% | 1 | 3,79% | |
| Eugenio Trejos Benavides (Frente Amplio) | 6 822 | 0,37% | 1 | 3,66% | |
| Rolando Araya Monge (Alianza Patriótica) | 3 795 | 0,21% | 0 | 1,49% | |
| Walter Muñoz (Partido Integración Nacional) | 3 198 | 0,17% | 0 | 0,82% | |
| Restauración Nacional | 1 | 1,62% | |||
| Pozostałe partie | 0 | 2,07% | |||
| Głosy nieważne | 36 651 | ||||
| Razem | 1 883 094 (69,14%) | 100% | 57 | 100% | |
| Źródło:[8][9] | |||||
.svg){kind=small}
