Wydrówka

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej^[3][4][5].

Długość ciała (bez ogona) 18,8–40 cm, długość ogona 20,9–35,8 cm; masa ciała 200–910 g^[4][6].

Rodzaj zdefiniował w 1910 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule poświęconym zbiorowi ssaków ze wschodniej części Buenos Aires, wraz z opisami nowych ssaków z innych miejscowości, opublikowanym na łamach „The Annals and magazine of natural history”^[1]. Jako gatunek typowy wyznaczył (oznaczenie monotypowe) wydrówkę rudawą (L. crassicaudata).

Lutreolina: łac. lutreola ‘wyderka’, od zdrobnienia lutra ‘wydra’^[7]; przyrostek -ina ‘odnoszący się’^[8].

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki^[3][9]:

Grafika	Gatunek	Autor i rok opisu	Nazwa zwyczajowa[2]	Podgatunki[4][3][6]	Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6]	Podstawowe wymiary[4][6] (DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała)	Status IUCN[10]
	Lutreolina crassicaudata	(Desmarest, 1804)	wydrówka rudawa	2 podgatunki	wschodnia Kolumbia, Wenezuela, północno-zachodnia Gujana, północno-wschodnie Peru (Madre de Dios), wschodnia Boliwia, południowa Brazylia, Paragwaj, Urugwaj i wschodnia Argentyna (na południe do Buenos Aires)	DC: 24–40 cm; DO: 24–36 cm; MC: 200–910 g	LC
	Lutreolina massoia	Martínez-Lanfranco, Flores, Jayat & D’Elía, 2014		monotypowy	las Yungas w południowej Boliwii (Chuquisaca i Tarija) i północno-zachodnia Argentyna (Jujuy, Salta i Tucumán)	DC: 18,8–24 cm; DO: 21–26 cm; MC: około 284 g	LC

Kategorie IUCN:  LC  – gatunek najmniejszej troski.

Opisano również gatunki wymarłe^[11]:

• Lutreolina biforata (Ameghino, 1904)^[12] (Ameryka Południowa; miocen)
• Lutreolina materdei Goin & de los Reyes, 2011^[13] (Ameryka Południowa; miocen)
• Lutreolina tonnii Goin & de los Reyes, 2023^[14] (Ameryka Południowa; plejstocen)
• Lutreolina tracheia (Rovereto, 1914)^[15] (Ameryka Południowa; pliocen)

• E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).