Juan Manuel de Rosas
Juan Manuel de Rosas (Buenos Aires, 30. mart 1793. - Southampton, 14. mart 1877.) bio je vojni i politički lider Argentine za turbulentnih vremena koji je kao guverner Provincije Buenos Aires u dva mandata 1829.-1832 i 1835.-1852.[1] vladao i Argentinskom konfederacijom.
| Juan Manuel de Rosas | |
 | |
| Biografija | |
|---|---|
| Ime pri rođenju | Juan Manuel José Domingo Ortiz de Rosas |
| Datum rođenja | 30. mart 1793. |
| Mesto rođenja | Buenos Aires, Vicekraljevstvo Río de la Plata (Španska imperija) |
| Datum smrti | 14. mart 1877. |
| Mesto smrti | Southampton, Ujedinjeno Kraljevstvo Velike Britanije i Irske |
| Veroispovest | katolik |
| Supružnik | Encarnación Ezcurra |
| Potpis | .png){kind=spacer} |
| Mandat(i) | |
| Guverner Provincije Buenos Aires | |
| 6. decembar 1829. — 5. decembar 1832 | |
| Reizbor(i) | 7. mart 1835.- 3. februar 1852. |
| Prethodnik | Juan José Viamonte |
| Naslednik | Juan Ramón Balcarce |
| Prethodnik | Manuel Vicente Maza |
| Naslednik | Vicente López y Planes |
uredi  | |
Biografija
Rosas je bio član bogate porodice koja je bila vlasnik nekoliko najvećih rančeva u Argentini. Školovao se u Buenos Airesu, ali je veći dio mladosti proveo na ranču. Vremenom je stekao vlastiti ranč, južno od Rijeke Salado u Provinciji Buenos Aires. Na tom ranču radila je masa njemu odanih gaučosa. Nakon što se 1813. oženio sa Encarnación Ezcurrom pokrenuo je mesnu industriju Los Cerrillos.[1]
Tadašnji guverner Buenos Airesa pukovnik Manuel Dorrego postavio ga je 1820. za komandanta provincijske milicije. Nakon što je Dorrego svrgnut 1828., Rosas se kao lider federalista usprotivio novoizabranom guverneru unionistu Juanu Lavalleu, i zatražio da se skupština ponovno okupi. Na novoj skupštini održanoj 5. januara 1829. je izabran za guvernera. Iako su ga unionisti žestoko napadali, na tom položaju je ostao 3 godine, dok nije izabran novi guverner.
položaj se vratio 1835. ali pod uvjetom da dobije diktatorske ovlasti[1], što je u to vrijeme bila moda u Južnoj Americi
Iako se Rosas predstavljao kao federalist u suštini je bio centralist koji je za svoje17-godišnja vladavine vladao kao diktator, [[tiranija|tiranski] gušeći opoziciju.[1]
Sa položaja ga je svrgnuo bivši saveznik Justo José de Urquiza, koji je kao guverner Provicije Entre Ríos - 1851. okupio koaliciju šarolikih pristaša, kako argentinskih tako i inozemnih iz donedavne Ujedinjene Provincije Río de la Plate. Sa svojom Velikom armijom krenuo je na Buenos Aires i 3. februara 1852. u Bitci kod Caserosa pobjedio Rosasa, koji je uspio pobjeći i skloniti se u Ujedinjeno Kraljevstvo gdje je ostatak života proveo kao farmer.[1]
Pokopan je u Southamptonu, tijelo mu je vraćeno u domovinu 1989. i sada počiva na grobljlu Recoleta u Buenos Airesu.[1]
