Ulan Bator
Ulan Bator (prevedeno Crveni junak) je glavni i najveći grad Mongolije. Prema popisu stanovništva iz 2010. imao je 1,240.037 stanovnika.[1]
Ulan Bator | |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 47°55′N 106°55′E / 47.917°N 106.917°E | |
| Država |  Mongolija |
| Površina | |
| - Ukupna | 4704,4 km² |
| Visina | 1350 m |
| Stanovništvo (2010.) | |
| - Grad | 1,240.037 |
| Vremenska zona | UTC+8 (UTC) |
| Službene stranice www.ulaanbaatar.mn | |
| Karta | |
  Ulan Bator | |
Geografija
Grad leži uz obale rijeke Tuul, na vjetrovitoj visoravni visine 1350 metara,[2] na željezničkoj pruzi Moskva–Peking.
Historija
Ulan Bator je nastao iz sezonskog nomadskog prebivališta mongolskih prinčeva koje se tek 1639. ustalilo kao njihovo trajno stanište kad je tu izgrađen budistički samostan Da Khure.[2] Samostan je postao rezidencija Žavzandamba hutagta, visokog budističkog svećenika (Mongoli su većinom budisti) i ostao punih 200 godina. Oko samostana je izraslo je istoimeno naselje Da Khure koji su Rusi (i ostali Evropljani) zvali Urga, te se razvio kao trgovačko središte između Kine i Rusije.
Kad je 1911. Vanjska Mongolija proglasila nezavisnost od Kine, grad je preimenovan u Niislel Khureheh (Glavni grad Mongolije). Grad su 1921 . zauzele snage mongolskog vođe sovjetske revolucije, Damdinija Suhbatara i sovjetske Crvene armije. Kad je 1924. Mongolija proglašena Narodnom Republikom po uzoru na SSSR, grad je preimenovan u Ulan Bator (Crveni heroj).[2]
Znamenitosti, kultura i školstvo
Ulan Bator je novi grad koji je izrastao tokom 20. vijeka uz sovjetsku pomoć. Najveća znamenitost grada je trg Suhbatar, okružen neoklasicističkim vladinim palačama, muzejem i nacionalnim teatrom. Pored tog ističe se kompleks budističkog samostana Gandan na brdu u centru grada, gdje se nalazi i najveća pagoda u zemlji, izgrađena 1913. godine. U gradu od 1942. djeluje Nacionalni univerzitet Mongolije, uz nekoliko stručnih i tehničkih škola, kao i Akademija nauke Mongolije.
Privreda
Ulan Bator je najveći industrijski centar u zemlji, u kom djeluju brojne tvornice obuće i odjeće, prehrambenih proizvoda, cementara, ciglana i željezara.[2]
Grad je povezan željeznicom sa Moskvom i Pekingom, a ima i međunarodni Aerodrom Džingis-kan (IATA kod: ULN, ICAO kod: ZMUB) s vezama prema svim većim gradovima u zemlji i inozemstvu.[2]
