දඩයක්කාර-ඵලවැලරැස්කරන්නා
දඩයක්කාර-ඵලවැලරැස්කරන්නෙක් යනු, යවසනය (වනයේ ඇති ශාකමය ආහාර එකතු කිරීම සහ කැලෑ සතුන් ලුහුබැඳයාම) තුලින් සියළු හෝ බොහෝමයක් හෝ ආහාර සපයා ගත් සමාජයක ජීවත්වන මානවයෙකි. හීලෑ කෙරුණු සතුන් මත බෙහෙවින් යැපෙන කෘෂිකාර්මික සමාජයන්ට ප්‍රතිවිරුද්ධ ලෙසින් දඩයක්කාර-ඵලවැලරැස්කරන සමාජයන් පැවතියද, මෙම දෙවගය අතර සීමාවන් එතරම් පැහැදිලි ලෙසින් දැක්විය නොහැකිය.
දඩයම්කිරීම සහ ඵලවැලරැස්කිරීම යනු මානව සංහිතයෙහි පළමුවන සහ ඉතාමත් සාර්ථක අනුවර්තනය වූ අතර, මානව ඉතිහාසයෙන් අවම වශයෙන් සියයට 90 ක කාලයක් තුල එය පැවතියේය. [1] කෘෂිකර්මය සොයා ගැනීමෙන් අනතුරුව, ජීවනෝපායයෙහි වෙනස්වීමකට භාජනය නොවූ ලොව පුරා බොහෝ ප්‍රදේශ වල දඩයක්කාර-ඵලවැලරැස්කරන්නන්, ගොවිතැනෙහි යෙදුනු හෝ එඬේර හෝ කණ්ඩායම් විසින් වෙනත් ප්‍රදේශ කරා විස්ථාපනය කිරීම හෝ ඔවුන් යටත්කරගැනීම හෝ සිදු කෙරිණි. [2] කෙසේවෙතත්, මෙම දෙවර්ගය අතර බෙදීම, මානව ඉතිහාසයෙහි මූලික සූචකයක් ලෙසින් තවදුරටත් නොසැලකෙන අතර, සාක්ෂාත් කරගතයුතු ඉලක්කයක් ලෙසින් කෘෂිකර්මය සහ කර්මාන්ත ඉහළින් තබා සලකන අනුප‍්‍රධාන්‍යයක් අනිවාර්යයෙන්ම නොපවතියි.[3]
සමකාලීන සමාජයන් අතරින් සුළු ප්‍රමාණයක් පමණක් දඩයක්කාර-ඵලවැලරැස්කරන්නන් ලෙසින් වර්ගීකරණය කෙරෙන අතර, මොවුනතරින් බොහෝමයක්, ආහාර සෙවීමෙහි කටයුතු තුලදී පරිපූරක වශයෙන් ගෙවතු වගාව හෝ හීලෑකෙරුණු ගෘහාශ්‍රිත සතුන් ඇතිදැඩි කිරීම හෝ සිදු කරති. [4][5] සුලභ දුර්මතයන්ට එකහෙළා ප්‍රතිවිරුද්ධ ලෙසින්, දඩයක්කාර-ඵලවැලරැස්කරන්නන් බොහොමයක් කුසගින්නෙහි නොසිටින අතර හොඳින් පෝෂණය ලබති.[6]