හරිතලව

සිනිඳු ද්විපටලයකින් යුතුය. එම පටල අතර අන්තර් සෛලීය අවකාශය නමැති කුඩා අවකාශයක් වේ. අභ්‍යන්තර පටලයෙන් ඇතුලට නෙරායාමක් සේ ඇතිවන තරලමය හා කුහරමය නාල ‘සූස්තර‘ නමින් හඳුන්වයි. මෙම සූස්තරවල සමහර ස්ථාන විශාලවී කැටි බඳු ව්‍යුහ සාදයි. ඒවා ‘තයිලකොයිඩ‘ නම් වේ. තයිලකොයිඩ එකක් මත එකක් පිහිටා ‘පංජරකණිකා‘ සෑදේ. ක්ලෝරෆීල් ආදී වර්ණක එතුල ගිලී පවතී.
සෑම හරිතලවයක ම, ක්ලෝරෆීල් a පවතී. එසේ ම ක්ලෝරෆීල් b, කැරොටිනයිඩ හෙවත් කැරටීන් හා සැන්තෆීල් ආදිය ද හරිතලව තුල පවතී.හරිතලවය ද්විකරණය වියහැකි ඉන්ද්‍රිකාවකි. හරිතලවයක පූරකයෙහි චක්‍රීය DNA අණුවක්, 70 s රයිබසෝම , ප්‍රභාසoස්ලෙෂණයේ එන්සයිම , ජලය දක්නට ලැබේ.තවද

ප්‍රභාසංස්ලේෂණයේදී සූර්ය ශක්තිය රසායනික ශක්තිය බවට පත්වන්නේ හරිතලව තුලය. මෙහි ඇති රයිබසෝම මගින් ප්‍රෝටීන සංස්ලේෂණය කෙරෙන අතර හරිතලව තුළ ප්‍රභාසංස්ලේෂණ එන්සියම ගබඩා කෙරේ. හරිතලව කොපුවෙන් ආරක්‍ෂාව ද පංජර කණිකා මගින් ආලෝක ප්‍රතික්‍රියාව ද පංජරයෙන් අඳුරු ප්‍රතික්‍රියාව ද පිෂ්ට කණිකා හා තෙල් බිඳු මගින් ආහාර සංචිත කිරීම ද චක්‍රීය DNA මගින් ආවේණික ලක්‍ෂණ පාලනය ද සිදු වේ.