Selxhukët

Selxhukët ose Selçukët (turqisht: Selçuklu, arabisht: سلجوق , Salxhūk, ose السلاجقة al-Salāxhika; persisht: Salxhūkijān) janë një degë e oguzëve, një nga fiset turkike të cilët sunduan pjesë të Azisë Qendrore dhe Lindjes së Mesme gajtë shekujve 10 dhe 13.[1]

Shqiponja dykrenare e përdorur nga Selxhukët

Sot, turqit selxhukë konsiderohen si paraardhësit e turqve perëndimorë, banorëve të sotëm të Turqisë, Azerbajxhanit dhe Turkmenistanit.[2][3]

Shiko dhe

Referime