பெண்ணியப் பொருளாதாரம்
பெண்ணியம் சார்ந்த பொருளாதாரம் (Feminist economics) என்பது பொருளாதாரம் பற்றிய முக்கியமான ஆய்வு ஆகும். [1] இதில் , பெண்ணிய பொருளாதார ஆராய்ச்சியாளர்கள் கல்வியாளர்கள், ஆர்வலர்கள், கொள்கை கோட்பாட்டாளர்கள் மற்றும் பயிற்சியாளர்கள் அடங்குவர். [1] பெரும்பாலான பெண்ணிய பொருளாதார ஆராய்ச்சி , புறக்கணிக்கப்பட்ட தலைப்புகளில் கவனம் செலுத்துகிறது, அதாவது கவனித்தல் வேலை, நெருக்கமான கூட்டாளர் வன்முறை ஆகியன, அல்லது பொருளாதாரக் கோட்பாடுகளை, தொடர்புகளை சிறந்த ஒருங்கிணைப்பு மூலம் , உரையாடலின் மூலமும் மேம்படுத்தலாம்.[2]பிற பெண்ணிய அறிஞர்கள் பாலின அதிகாரமளித்தல் அளவீடு (GEM), மற்றும் செயல்வல்லமை அணுகுமுறை போன்ற பாலின விழிப்புணர்வு கோட்பாடுகள் போன்ற தரவு சேகரிப்பு மற்றும் அளவீடுகளின் புதிய வடிவங்களில் ஈடுபட்டுள்ளனர். பெண்ணியப் பொருளாதாரம் "உள்ளூர், தேசிய மற்றும் நாடுகடந்த சமூகங்களில் குழந்தைகள், பெண்கள் மற்றும் ஆண்களின் நல்வாழ்வை மேம்படுத்துவதை" நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. [1]
பெண்ணிய பொருளாதார வல்லுநர்கள் பாரம்பரிய பொருளாதாரத்தின் சமூக கட்டமைப்புகளில் கவனம் செலுத்துகின்றனர், அது எந்த அளவிற்கு நேர்மறை மற்றும் புறவயத்தன்மை கொண்டது என்று கேள்வி எழுப்புகிறார்கள், மேலும் அதன் மாதிரிகள் மற்றும் முறைகள் எவ்வாறு ஆண்பால் சார்ந்த தலைப்புகள் மற்றும் ஆண்பாலின் மீது ஒருதலைப்பட்சமாக அனுமானங்கள் மற்றும் முறைகளைக் கொண்டுள்ளன என்பதனை விளக்குகிறார்கள். [3]
எஸ்டர் போஸ்ரப், மரியான் ஃபெர்பர், ஜூலி ஏ. நெல்சன், மர்லின் வேரிங், நான்சி ஃபோல்ப்ரே, டயான் எல்சன், பார்பரா பெர்க்மேன் மற்றும் ஐல்சா மெக்கே உட்பட பல அறிஞர்கள் பெண்ணியப் பொருளாதாரத்திற்கு பங்களித்திருக்கிறார்கள். வாரிங்கின் 1988 புத்தகமான இஃப் உமன் கவுண்டட், பெரும்பாலும் ஒழுக்கத்தின் "ஸ்தாபக ஆவணம்" என்று கருதப்படுகிறது. [4] 1990 களில் பெண்ணியப் பொருளாதாரம் அதன் பயிற்சியாளர்களுக்கு புத்தகம் மற்றும் கட்டுரை வெளியீட்டு வாய்ப்புகளை உருவாக்க பொருளாதாரத்தில் நிறுவப்பட்ட துணைத் துறையாக போதுமான அளவு அங்கீகரிக்கப்பட்டது.
தோற்றம் மற்றும் வரலாறு
ஆரம்பத்தில், பெண்ணிய நெறிமுறையாளர்கள், பொருளாதார வல்லுநர்கள், அரசியல் விஞ்ஞானிகள் மற்றும் அமைப்பு விஞ்ஞானிகள் பெண்களின் பாரம்பரிய வேலைகள் (எ.கா. குழந்தை வளர்ப்பு, நோய்வாய்ப்பட்ட பெரியவர்களைக் கவனித்தல்) மற்றும் தொழில்கள் (எ.கா. நர்சிங், கற்பித்தல்) ஆகியவை ஆண்களைப் பொறுத்தவரை முறையாக மதிப்பீடு செய்யப்படவில்லை என்று வாதிட்டனர். உதாரணமாக, ஜேன் ஜேக்கப்ஸின் "கார்டியன் நெறிமுறையின் " ஆய்வறிக்கை மற்றும் "டிரேடர் நெறிமுறை " க்கு எதிரான வேறுபாடு, பாரம்பரியமாக பெண்களுக்கு ஒதுக்கப்படும் குழந்தைகளைப் பாதுகாத்தல், வளர்ப்பது மற்றும் குணப்படுத்தும் பணிகளை உள்ளடக்கிய பாதுகாவலர் செயல்பாட்டின் மதிப்பீட்டை விளக்க முயன்றது.
1970 ஆம் ஆண்டில், எஸ்டர் போஸ்ரப் பொருளாதார வளர்ச்சியில் பெண்ணின் பங்கை வெளியிட்டார் மற்றும் விவசாய மாற்றம், தொழில்மயமாதல் மற்றும் பிற கட்டமைப்பு மாற்றங்களின் பாலின விளைவுகள் பற்றிய முதல் முறையான பரிசோதனையை வழங்கினார்.[5] இந்த மாற்றங்கள் பெண்களுக்கு ஏற்படும் எதிர்மறையான விளைவுகளை பொதுவெளிக்கு கொண்டு வந்தன. மேலும், வேலைவாய்ப்பு சமநிலை போன்ற நடவடிக்கைகள் 1970 கள் முதல் 1990 களில் வளர்ந்த நாடுகளில் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டன, ஆனால் இவை வலுவான சமபங்கு மரபுகள் உள்ள நாடுகளில் கூட ஊதிய இடைவெளிகளை அகற்றுவதில் முழுமையாக வெற்றிபெறவில்லை.
1972 இல் பொருளாதாரத் தொழிலில் பெண்களின் நிலை (CSWEP) குழுவினை அமைப்பதன் மூலம் ஆதரிக்கப்பட்டது, பாரம்பரிய பொருளாதாரத்தின் பாலின அடிப்படையிலான விமர்சனங்கள் 1970 மற்றும் 80 களில் தோன்றின.