กวิเอตุส

กวิเอตุสเป็นบุตรชายของฟุลวิอุส มากริอานุส^[2] กับสตรีชั้นสูงคนหนึ่ง ตามฮิสตอเรีย เอากุสตา กวิเอตุสได้มีตำแหน่งเป็นผู้ควบคุมทหารในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิวาแลริอานุส^[3] แต่ข้อมูลดังกล่าวถูกปัดตกโดยนักประวัติศาสตร์^{[ต้องการอ้างอิง]}

กวิเอตุสได้รับตำแหน่งจักรพรรดิพร้อมกับพี่ชายนามว่า มากริอานุส มินอร์ หลังจากการจับตัวของจักรพรรดิวาแลริอานุสในสงครามกับจักรวรรดิซาเซเนียนในปี ค.ศ. 260^[4] ด้วยทายาทที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่างจักรพรรดืกัลลิเอนุส ซึ่งอยู่ไกลออกไปทางตะวันตก ทหารได้เลือกจักรพรรดิทั้งสอง การสนับสนุนจากบิดาของเขา ซึ่งเป็นผู้ควบคุมสมบัติของจักรวรรดิ และอิทธิพลของบาลิสตา ซึ่งเป็นขุนนางไปรตอเรียนของจักรพรรดิวาแลริอานุส ผู้สวรรคตไปแล้ว^[5]

กวิเอตุสและมากิรอานุส ผู้เป็นกงสุลที่ได้รับเลือก^[6] ในช่วงเวลาดังกล่าวต้องเผชิญกับจักรพรรดิกัลลิเอนุสในทางตะวันตก ส่วนกวิเอตุสและบาลิสตาอยู่ในมณฑลทางตะวันออก ขณะที่พี่ชายและบิดายกทัพไปยุโรปเพื่อยึดอำนาจการปกครองของจักรวรรดิโรมัน หลังจากความพ่ายแพ้และการเสียชีวิตของพี่ชายและพ่อของเขาในเทรซในปี ค.ศ. 261 กวิเอตุสก็ได้สูญเสียการควบคุมของมณฑลในการสนับสนุนโดยแซ็ปติมุส ออไดนาตัสแห่งพัลมีรา กษัตริย์ที่ภักดีของชาวโรมัน ผู้ซึ่งช่วยผลักดันชาวเปอร์เซียออกจากจังหวัดทางตะวันออกและฟื้นฟูมณฑลเมโสโปเตเมียแห่งโรมันใน ค.ศ. 260^{[ต้องการอ้างอิง]} กวิเอตุสถูกบังคับให้หนีไปยังเมืองเอเมซา^[7] ซึ่งกวิเอตุสถูกปิดล้อมที่นั่นโดยออไดนาตัส^{[ต้องการอ้างอิง]} ในระหว่างที่กวิเอตุสถูกสังหารโดยชาวเมือง ซึ่งเป็นไปได้ว่าเป็นการที่บาลิสตายุยง^[8]

• Körner, Christian, "Usurpers in the east: The Macriani and Ballista", s.v. "Usurpers under Gallienus", De Imperatoribus Romanis
• Jones, A.H.M., Martindale, J.R. The Prosopography of the Later Roman Empire, Vol. I: AD260-395, Cambridge University Press, 1971