จักรพรรดิวาแลริอานุส

ปูบลิอุส ลิกินิอุส วาแลริอานุส (ละติน: Publius Licinius Valerianus; ประมาณ ค.ศ. 199 – ค.ศ. 260 หรือ ค.ศ. 264) เป็นจักรพรรดิแห่งโรมันตั้งแต่ปี ค.ศ. 253 จนถึงฤดูใบไม้ผลิของ ค.ศ. 260 พระองค์ทรงข่มเหงชาวคริสเตียนและต่อมาทรงถูกจักรพรรดิชาปูร์ที่ 1 แห่งเปอร์เซียทรงจับพระองค์เป็นเชลยหลังจากยุทธการที่เอเดสซา พระองค์ทรงกลายเป็นจักรพรรดิแห่งโรมันพระองค์แรกที่ถูกจับเป็นเชลยศึก ซึ่งสร้างความตกตะลึงและความไร้เสถียรภาพไปทั่วจักรวรรดิโรมัน เหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนและพระชะตากรรมที่ไม่ทราบแน่ชัดของจักรพรรดิที่ทรงถูกจับได้ ส่งผลให้เกิดปฏิกิริยาต่าง มากมายและ "เรื่องเล่าใหม่ เกี่ยวกับจักรวรรดิโรมันในบริบทที่หลากหลาย"^[3]

วาแลริอานุส
จักรพรรดิโรมัน
รูปสลักของจักรพรรดิวาแลริอานุส
พระนามเต็ม	ปูบลิอุส ลิกินิอุส วาแลริอานุส[1]
อภิไธย	อิมแปราตอร์ ไกซาร์ ปูบลิอุส ลิกินิอุส วาแลริอานุส เอากุสตุส
ราชวงศ์	วาเลเรียน
ครองราชย์
สมัย	กันยายน ค.ศ. 253 – มิถุนายน ค.ศ. 260
ร่วมกับ	กัลลิเอนุส
ก่อนหน้า	ไอมิลิอานุส
ถัดไป	กัลลิเอนุส (เพียงพระองค์เดียว)
ข้อมูลส่วนพระองค์
พระราชสมภพ	ป. ค.ศ. 199[2]
สวรรคต	หลังจาก ค.ศ. 260 หรือ ค.ศ. 264, บิชาปูร์หรือกุนดิชาปูร์
พระมเหสี	เอ็กนาเทีย มาริเนียนา คอร์เนเลีย กัลโลเนีย
พระบุตร	กัลลิเอนุส ลิกินิอุส วาแลริอานุส
หมวดหมู่: จักรพรรดิโรมัน จักรพรรดิโรมันตะวันตก - จักรพรรดิโรมันตะวันออก