พระอรรถเปศลสรวดี (เจริญ ทรัพยสาร)

พระอรรถเปศลสรวดี (เจริญ ทรัพย์สาร) ในขณะที่ดำรงตำแหน่งข้าหลวงประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ได้พัฒนาและสร้างคุณประโยชน์นำความเจริญมาสู่จังหวัดกาฬสินธุ์มากมายพอประมวลได้ดังนี้

เป็นผู้สร้างสุขศาลาเป็นครั้งแรก คือ สุขศาลากาฬสินธุ์เป็นอาคารไม้ใต้ถุนสูงและได้ติดต่อขอแพทย์จากทางราชการมาประจำรักษาคนป่วย หมอคนแรกของสุขศาลา คือ หมอบำ

สร้างโรงเรียนประจำจังหวัด คือ โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์ และโรงเรียนสตรีประจำจังหวัด (โรงเรียนอนุกูลนารี)

ตัดถนนหลายสาย เช่น ถนนอรรถเปศลในปัจจุบัน

สร้างสะพานเลิงบักดอก เป็นสะพานไม้ที่ยาวที่สุดในภาคอีสาน (ในขณะนั้นยาวประมาณ 1 กิโลเมตร อยู่ระหว่างวิบูลย์ฟาร์ม ยาวตลอดจนเกือบถึงสะพานข้ามลำน้ำพานในปัจจุบันการปกครองบ้านเมืองในสมัยพระอรรถเปศลสรวดีขณะดำรงตำแหน่งข้าหลวงประจำจังหวัดมีความสงบเรียบร้อยดีมาก เนื่องจากพระอรรถเปศลสรวดีมีกุศโลบายในการปกครอง โดยใช้หลักเมตตาธรรม และขอร้องตักเตือนในเบื้องต้น ถ้าไม่เชื่อฟังก็ใช้วิธีเด็ดขาดเป็นวิธีสุดท้าย จึงทำให้พวกโจรผู้ร้ายและขโมยแทบไม่มี

การสร้างถาวรวัตถุ เช่น สุขศาลา โรงเรียน สะพาน ฯลฯ โดยอาศัยความร่วมมือจากกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และชาวเมืองกาฬสินธุ์ให้ความช่วยเหลือ สนับสนุนเกี่ยวกับวัสดุอุปกรณ์อย่างเพียงพอ จึงทำให้อาศัยงบประมาณจากทางราชการไม่มากนัก

ผลงานที่นับว่าเด่นที่สุดในสมัยพระอรรถเปศล คือ การการป้องกันและรักษาผู้ป่วยไข้ ทรพิษและอหิวาตกโรค โดยการติดต่อที่ขอวัคซีนจากทางราชการ ซึ่งในสมัยนั้นชาวกาฬสินธุ์ป่วยเป็นโรคไข้ทรพิษและอหิวาตกโรค ซึ่งเป็นโรคที่ติดต่อร้ายแรงมาก ผู้ป่วยส่วนใหญ่มักจะเสียชีวิตจากโรคนี้ แต่ด้วยความสารถของพระอรรถเปศล ทำให้ป้องกันและรักษาโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพ เป็นผลทำให้ชาวกาฬสินธุ์ล้มป่วยและเสียชีวิต จากไข้ทรพิษและอหิวาตกโรคน้อยลงกว่าเดิมมาก

ด้วยคุณงามความดีที่พระอรรถเปศลได้สร้างไว้แก่ชาวเมืองกาฬสินธุ์ทำให้ชาวเมืองกาฬสินธุ์ไว้วางใจเลือกให้ดำรงตำแหน่งนายกเทศมนตรีเมืองกาฬสินธุ์ 2 สมัย โดยที่ท่านไม่ขอรับค่าตอบแทนใดๆ ทั้งสิ้น

• พ.ศ. 2474 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 4 จัตุรถาภรณ์ช้างเผือก (จ.ช.)^[2]
• พ.ศ. 2472 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นที่ 4 จัตุรถาภรณ์มงกุฎไทย (จ.ม.)^[3]