ฟาโรห์เซเคเปอร์เอนเร

นอกเหนือจากฟาโรห์เนเฮซิ, ฟาโรห์เนบเซนเร และฟาโรห์เมอร์ดเจฟาเร พระองค์เป็นหนึ่งในฟาโรห์จำนวนสี่พระองค์จากราชวงศ์ที่สิบสี่ที่ยังคงหลงเหลือหลักฐานเกี่ยวกับพระองค์อยู่นอกเหนือจากในบันทึกพระนามแห่งตูริน ซึ่งเป็นบันทึกพระนามของฟาโรห์ที่รวบรวมในช่วงต้นสมัยรามเสส^[2] อันที่จริงแล้ว ยังปรากฏหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับพระองค์อีกชิ้น คือ ตราประทับสคารับเพียงชิ้นที่ปรากฏพระนามของพระองค์ ซึ่งเป็นตราประทับที่บริจาคโดยอาเทอร์ เซอร์ริดจ์ ฮันท์ และไม่ทราบที่มา ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑ์แอชโมเลียน^[1][2]

ตำแหน่งตามลำดับเวลารัชสมัยของพระองค์ในราชวงศ์ที่สิบสี่นั้นยังคงหลงเหลืออยู่ในบันทึกพระนามแห่งตูริน ซึ่งกล่าวถึงพระองค์ในคอลัมน์ 9 บรรทัดที่ 16 (ในการอ่านแบบการ์ดิเนอร์ 8.16)^[4] ตามการตีความบันทึกพระนามฯ ครั้งล่าสุดโดยไรโฮลท์ พระองค์ทรงครองราชย์เป็นระยะเวลา 2 เดือน และอีก 1 ถึง 5 วัน ในการศึกษาที่เชื่อถือได้ก่อนหน้านี้เกี่ยวกับบันทึกพระนามฯ อลัน การ์ดิเนอร์ได้อ่านระยะเวลาการครองราชย์ของพระองค์ว่า 2 ปี^[4] แต่ไรโฮลท์ยืนยันว่าจำนวนปีของรัชสมัยของพระองค์ในบันทึกพระนามนั้นไม่มีเลย^[1] ในบันทึกพระนาม ปรากฏพระนามเพียงบางส่วนของผู้ปกครองก่อนหน้าว่า "[...]เร" และสืบพระราชบัลลังก์ต่อโดยฟาโรห์ดเจดเคเรวเร^[1]

ตราประทับมีรูปแบบขด ซึ่งพบได้ทั่วไปในช่วงราชวงศ์ที่สิบสองถึงสิบสี่ และอาจจะใช้ลักษณะของตราประทับเพื่อเป็นหลักฐานสนับสนุนตำแหน่งตามลำดับเวลาและรัชสมัยของพระองค์ได้

ในทางกลับกัน มีการถกเถียงถึงตำแหน่งตามลำดับเวลาที่แน่นอนของพระองค์ ตามที่นักไอยคุปต์วิทยา คิม ไรโฮลท์ และดาร์เรล เบเกอร์กล่าวไว้ พระองค์เป็นฟาโรห์พระองค์ที่ยี่สิบสองของราชวงศ์ที่สิบสี่^[1] อย่างไรก็ตาม การตีความบันทึกพระนามฯ ใหม่ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับช่วงต้นของราชวงศ์ที่สิบสี่โดยไรโฮลท์นั้นยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ และผู้เชี่ยวชาญคนอื่นๆ เช่น มันเฟรด เบียตัค และเยือร์เกิน ฟอน เบ็คเคอราธ เชื่อว่าราชวงศ์ที่สิบสี่สถาปนาขึ้นเพียงไม่นานก่อนหน้ารัชสมัยของฟาโรห์เนเฮซี หรือราวประมาณ 1710 ปีก่อนคริสตกาล แทนที่จะเป็น 1805 ปีก่อนคริสตกาล ตามที่เสนอโดยไรโฮลท์ ในกรณีดังกล่าว พระองค์จะเป็นเพียงผู้ปกครองพระองค์ที่สิบเจ็ดแห่งราชวงศ์ที่สิบสี่ได้เท่านั้น^[5][6]