มักศูเราะฮ์
มักศูเราะฮ์ (อาหรับ: مقصورة, แปลว่า "พื้นที่ปิด") คือบริเวณปิดล้อม กล่อง หรือฉากไม้ใกล้เมียะห์รอบหรือตรงกลางกำแพงกิบลัตในมัสยิด โดยมีไว้สำหรับผู้นำมุสลิม (กับคณะผู้ติดตาม) และเดิมทีออกแบบไว้ป้องกันบุคคลเหล่านั้นจากมือสังหารระหว่างละหมาด[1] อิหม่ามที่ทำการละหมาดในมักศูเราะฮ์มักอยู่ในมัซฮับ (สำนัก) เดียวกันกับผู้นำ[2]
ประวัติ
เชื่อกันว่ามักศูเราะฮ์แรกสร้างขึ้นโดยเคาะลีฟะฮ์อุษมาน (ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 644 ถึง 656) ที่มัสยิดแห่งมะดีนะฮ์ เพื่กป้องกันตนเองจากมือสังหาร หลังจากอุมัร ผู้ดำรงตำแหน่งคนก่อนหน้า ถูกลอบสังหารในมัสยิด[3] ในยุคอิสลามตอนต้น เคาะลีฟะฮ์ยังทำหน้าที่เป็นอิหม่ามนำละหมาดในมัสยิดหลัก มักศูเราะฮ์แบบดั้งเดิมของอุษมานเป็นกำแพงอิฐดินแบบเรียบง่ายที่เจาะรูไว้ เพื่อให้คนละหมาดเห็นอิหม่ามได้ ภายหลังจึงเปลี่ยนเป็นโครงสร้างหินที่คงทนกว่า[3] มุอาวิยะฮ์ที่ 1 เคาะลีฟะฮ์องค์แรกแห่งราชวงศ์อุมัยยะฮ์ ก็สร้างมักศูเราะฮ์ของตนเองในมัสยิดอุมัยยะฮ์ที่ดามัสกัสด้วย[3]
มักศูเราะฮ์ที่เก่าแก่ที่สุดในโลกอิสลามที่ได้รับการรักษาไว้ในสถานที่เดิม คือมักศูเราะฮ์ไม้ในมัสยิดใหญ่แห่งอัลก็อยเราะวาน ซึ่งสั่งทำโดยอัลมุอิซซ์ อิบน์ บาดีส ผู้นำราชวงศ์ซีริด และมีอายุถึงครึ่งแรกของคริสต์ศตวรรษที่ 11 (ถึงแม้ว่าจะบูรณะภายหลังในคริสต์ศตวรรษที่ 17) ตั้งอยู่ทางขวาของมินบัรมัสยิด และเป็นที่รู้จักจากงานไม้ที่มีจารึกกูฟีย์ที่อุทิศแด่อัลมุอิซซ์[4][3]