สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในฤดูกาล 1981–82

ฤดูกาล 1981–82 เป็นฤดูกาลที่ 80 ของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในฟุตบอลลีก และเป็นฤดูกาลที่ 7 ติดต่อกันในลีกสูงสุดของฟุตบอลอังกฤษ^[1]

แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด

ประธานสโมสร	มาร์ติน เอ็ดเวิดส์
ผู้จัดการทีม	รอน แอตกินสัน
กัปตันทีม	มาร์ติน บูชาน
สนาม	โอลด์แทรฟฟอร์ด
ดิวิชัน 1	อันดับที่ 3
เอฟเอคัพ	รอบที่ 3
ลีกคัพ	รอบที่ 2
ผู้ทำประตูสูงสุด	ลีก: แฟรงค์ สเตเปิลตัน (13) ทั้งหมด: แฟรงค์ สเตเปิลตัน (13)
ผู้เข้าชมในบ้านเฉลี่ย	42,744 คน
สีชุดเหย้า สีชุดเยือน สีชุดที่ 3
← 1980–81 1982–83 →

ยูไนเต็ดจบอันดับที่ 8 ในลีกเมื่อฤดูกาลที่แล้ว ภายใต้การคุมทีมของเดฟ เซ็กซ์ตัน ที่ถูกปลดออกจากตำแหน่งหลังจากคุมทีมมา 4 ปี เขาล้มเหลวในการนำถ้วยรางวัลสำคัญมาสู่สโมสร ผู้สืบทอดของเขาคือรอน แอตกินสัน ผู้จัดการทีมเวสต์บรอมมิชอัลเบียน การเคลื่อนไหวครั้งแรกของแอตกินสันในฐานะผู้จัดการทีมคือเสริมแนวรุกของสโมสรด้วยการเซ็นสัญญากับแฟรงค์ สเตเปิลตันจากอาร์เซนอลด้วยค่าตัว 950,000 ปอนด์ เพื่อแทนที่โจ จอร์แดนผู้ทำประตูสูงสุดของฤดูกาลที่แล้วซึ่งถูกขายให้กับเอซีมิลาน แอตกินสันยังคงใช้บริการของแกร์รี เบิร์ตเทิลส์ ซึ่งเป็นกองหน้าที่มีผลงานน่าผิดหวังในฤดูกาลแรกของเขากับปีศาจแดง โดยยิงได้เพียง 1 ประตูจาก 28 นัด เบิร์ตเทิลส์ประสบความสำเร็จมากขึ้นในฤดูกาลที่ 2 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ด โดยยิงได้ 11 ประตูก่อนจะย้ายกลับนอตทิงแฮมฟอเรสต์หลังจบฤดูกาล

ในช่วงต้นเดือนตุลาคม เขานำไบรอัน ร็อบสัน กองกลางตัวเก่งของเวสต์บรอมมิชอัลเบียนมาที่โอลด์แทรฟฟอร์ดด้วยค่าตัวเป็นสถิติใหม่ของอังกฤษในขณะนั้นที่ 1.5 ล้านปอนด์ พร้อมมอบเสื้อหมายเลข 7 ให้เขา นอกจากนี้เขายังเซ็นสัญญาคว้าตัวเรมี โมเสส ซึ่งเป็นกองกลางเพื่อนร่วมทีมอัลเบียนของร็อบสันมาร่วมทีมด้วยค่าตัว 500,000 ปอนด์ ในขณะเดียวกัน แซมมี แมคอิลรอย นักฟุตบอลทีมชาติไอร์แลนด์เหนือที่รับใช้สโมสรมายาวนาน ได้ออกจากสโมสรหลังจากอยู่มา 13 ปีเมื่อเขาเซ็นสัญญากับสโตกซิตี ในเดือนกุมภาพันธ์

หลังจากขึ้นนำในลีกอย่างต่อเนื่องในช่วงครึ่งแรกของฤดูกาล ยูไนเต็ดจบในอันดับ 3 ของตารางและผ่านเข้ารอบยูฟ่าคัพตามหลังลิเวอร์พูล (ที่ผงาดคว้าแชมป์ลีกหลังจากอยู่กลางตารางในช่วงคริสต์มาส) และอิปสวิชภายใต้การคุมทีมของบ็อบบี ร็อบสันที่จบอันดับ 2 ในช่วงปลายฤดูกาลมีการประเดิมสนามของนอร์มัน ไวต์ไซด์กองหน้าดาวรุ่งวัย 17 ปีที่มีชื่อติดทีมชาติไอร์แลนด์เหนือในฟุตบอลโลก 1982 โดยเขาลงสนามเป็นตัวสำรองแทน ไมค์ ดักซ์บิวรี ในนัดที่พวกเขาออกไปเยือนแล้วเอาชนะไบรตันแอนด์โฮฟอัลเบียน 1–0 จากประตูชัยของเรย์ วิลกินส์ เขายิงประตูเปิดตัวของเขาให้ยูไนเต็ดในนัดสุดท้ายของฤดูกาลจากการลงเล่นให้ทีมชุดใหญ่เพียงนัดที่ 2 เท่านั้น^[2]