อักษรมาร์เชน

อักษรมาร์เชน (ทิเบต: སྨར་ཆེན, ไวลี: smar chen, พินอินทิเบต: marchen) เป็นอักษรชนิดหนึ่งในตระกูลอักษรพราหมีซึ่งใช้สำหรับเขียนภาษาซังซุงซึ่งพูดโดยชาวซังซุงซึ่งได้ล่มสลายไปแล้ว ปัจจุบันจึงไม่มีผู้พูดแล้ว อักษรชนิดนี้ได้รับการพัฒนาขึ้นมาจากอักษรทิเบต

อักษรมาร์เชน
ตราประทับที่อาจเป็นของกษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งซังซุง เขียนด้วยอักษรมาร์เชน
ชนิด	อักษรสระประกอบ
ช่วงยุค	คริสตืศตวรรษที่ 7–10
ทิศทาง	Left-to-right
ภาษาพูด	ภาษาซังซุง
อักษรที่เกี่ยวข้อง
ระบบแม่	อักษรไซนายดั้งเดิม[a] ชุดตัวอักษรฟินิเชีย[a] ชุดตัวอักษรแอราเมอิก[a] พราหมี คุปตะ ทิเบต[1] อักษรมาร์เชน
ระบบพี่น้อง	มณีปุระ, เลปชา, พักปา
ISO 15924
ISO 15924	Marc (332), ​Marchen
ยูนิโคด
ยูนิโคดแฝง	Marchen
ช่วงยูนิโคด	U+11C70–U+11CBF Marchen
[a] ต้นกำเนิดเซมิติกของอักษรพราหมียังไม่เป็นที่ยอมรับ