อำเภอโนนนารายณ์
โนนนารายณ์ เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดสุรินทร์
อำเภอโนนนารายณ์ | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Amphoe Non Narai |
คำขวัญ: ปราสาทขุมดินคู่เมือง ลือเลื่องซิ่นไหม บุญบั้งไฟประเพณี เกษตรอินทรีย์วิถีชน มิ่งมงคลเจ้าแม่โนนนารายณ์ | |
แผนที่จังหวัดสุรินทร์ เน้นอำเภอโนนนารายณ์ | |
พิกัด: 15°14′18″N 103°54′47″E / 15.23833°N 103.91306°E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | สุรินทร์ |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 161.4 ตร.กม. (62.3 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2566) | |
• ทั้งหมด | 34,665 คน |
• ความหนาแน่น | 214.17 คน/ตร.กม. (554.7 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 32130 |
รหัสภูมิศาสตร์ | 3217 |
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอโนนนารายณ์ เลขที่ 88 หมู่ที่ 6 ตำบลหนองหลวง อำเภอโนนนารายณ์ จังหวัดสุรินทร์ 32130 |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย |
ที่ตั้งและอาณาเขต
อำเภอโนนนารายณ์มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียง ดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอรัตนบุรี
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอเมืองจันทร์ (จังหวัดศรีสะเกษ)
- ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอสำโรงทาบ
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอสนมและอำเภอรัตนบุรี
ประวัติ
ท้องที่อำเภอโนนนารายณ์เดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลโนน และตำบลเบิด อำเภอรัตนบุรี ทางราชการได้เห็นว่าพื้นที่ทางด้านทิศใต้ของอำเภอรัตนบุรีมีพื้นที่กว้างขวาง จึงเริ่มแบ่งเขตการปกครองโดยตั้งตำบลหนองหลวง แยกออกจากบางส่วนของตำบลโนนและตำบลเบิด ในปี พ.ศ. 2492[1] และในปี พ.ศ. 2496 ได้แยกพื้นที่ 11 หมู่บ้านของตำบลโนน ตั้งเป็นตำบลหนองเทพ[2] ในปี พ.ศ. 2510 ได้แยกพื้นที่ 9 หมู่บ้านของตำบลเบิด ตั้งเป็นตำบลระเวียง[3] และมีการแบ่งพื้นที่หมู่ 7–12 และหมู่ 15–16 รวม 8 หมู่บ้านของตำบลหนองหลวง ตั้งเป็นตำบลคำผง ในปี พ.ศ. 2538[4]
เมื่อปี พ.ศ. 2539 นายอำเภอรัตนบุรี ร่วมกับกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และราษฎรพื้นที่ 5 ตำบล ได้พิจารณาว่าสภาพทางภูมิศาสตร์ ลักษณะความเป็นอยู่ การประกอบอาชีพ แนวโน้มมีความเจริญในอนาคต และความเห็นชอบของคณะกรรมการหมู่บ้าน สภาตำบล หัวหน้าส่วนราชการประจำอำเภอ จังหวัด สภาจังหวัด สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร กระทรวงมหาดไทย จึงได้ประกาศเขตท้องที่อำเภอรัตนบุรีแยกพื้นที่ตำบลโนน ตำบลหนองหลวง ตำบลหนองเทพ ตำบลระเวียง และตำบลคำผง ตั้งขึ้นเป็น กิ่งอำเภอโนนนารายณ์ ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2540 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 1 กรกฎาคม ปีเดียวกัน[5] ต่อมาในวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550 ได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอโนนนารายณ์ โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 8 กันยายน ปีเดียวกัน[6] เพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพการบริหารงานของหน่วยบริหารราชการส่วนภูมิภาค ถือเป็นโครงการเฉลิมพระเกียรติเนื่องในโอกาสพระราชพิธีมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา 5 ธันวาคม พ.ศ. 2550 และกลายเป็นอำเภอลำดับที่ 17 ของจังหวัดสุรินทร์
ทั้งนี้ บริเวณที่ว่าการอำเภอโนนนารายณ์ในปัจจุบันนี้ ได้รับการเล่าขานมาว่า ราวปี พ.ศ. 2310 ย่าสอน น้องสาวพระศรีนครเตาท้าวเธอ เจ้าเมืองรัตนบุรี ได้ตั้งชุมชนหมู่บ้านหนึ่งขึ้นในสถานที่ดังกล่าว ดังที่ปรากฏหลักฐานของความเชื่อเป็น “ศาลเจ้าแม่โนนนารายณ์” ซึ่งตั้งอยู่บริเวณเยื้องที่ว่าการอำเภอโนนนารายณ์
จนเวลาผ่านมาถึงราวปี พ.ศ. 2420-2430 เกิดโรคห่าหรือโรคหน้าลาย ซึ่งเรียกตามชื่อในสมัยก่อน ทำให้คนเสียชีวิตจำนวนมาก (บ้างก็ว่า มีกลุ่มอันธพาลที่เรียกกันว่า “ไทยบี” สร้างความเดือดร้อนในหมู่บ้าน) จึงมีการอพยพผู้คนออกจากบริเวณดังกล่าว ไปตั้งชุมชนหมู่บ้านอยู่ในที่ต่างๆ โดยรอบหลายแห่ง ทั้งนี้ ภูมิประเทศบริเวณนั้นมีลักษณะเป็นโนน จึงเรียกบริเวณดังกล่าวว่า โนนหน้าลาย บางส่วนเรียกออกเสียงว่า บ้านเก่านาลาย จึงอาจเป็นสาเหตุหนึ่งของการตั้งชื่ออำเภอเลียนเสียงดังกล่าว และปรับใหม่จาก “หน้าลาย” หรือ “นาลาย” เป็น “นารายณ์” ซึ่งเป็นนามที่เรียก “พระนารายณ์” เพื่อความเป็นสิริมงคล จึงได้ชื่อ “โนนนารายณ์” เป็นนามของอำเภอจนถึงทุกวันนี้
การแบ่งเขตการปกครอง
การปกครองส่วนภูมิภาค
อำเภอโนนนารายณ์แบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 5 ตำบล 68 หมู่บ้าน ได้แก่
1. | หนองหลวง | (Nong Luang) | 8 หมู่บ้าน | ||||||||
2. | คำผง | (Kham Phong) | 12 หมู่บ้าน | ||||||||
3. | โนน | (Non) | 15 หมู่บ้าน | ||||||||
4. | ระเวียง | (Rawiang) | 13 หมู่บ้าน | ||||||||
5. | หนองเทพ | (Nong Thep) | 20 หมู่บ้าน |
การปกครองส่วนท้องถิ่น
ท้องที่อำเภอโนนนารายณ์ประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 5 แห่ง ได้แก่
- องค์การบริหารส่วนตำบลหนองหลวง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองหลวงทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลคำผง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลคำผงทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลโนน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโนนทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลระเวียง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลระเวียงทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลหนองเทพ ครอบคลุมพื้นที่ตำบลหนองเทพทั้งตำบล