เว่ย์ จงเสียน

ไม่ค่อยมีใครรู้จักชีวิตก่อนเข้าราชสำนักของเว่ย์ เว่ย์ไร้การศึกษา อาจเป็นสัญญาณว่าเขาเกิดในตระกูลชาวนาหรือชนชั้นพ่อค้า สันนิษฐานว่าเขาเกิดในปี ค.ศ. 1568 ในอำเภอซู่หนิง (100 ไมล์ทางตะวันออกเฉียงใต้ของกรุงปักกิ่ง) ได้แต่งงานกับหญิงสาวสกุลฟางและตอนตัวเองเมื่ออายุ 21 ปี (บันทึกราชวงศ์หมิงอ้างว่าเขาทำอย่างนั้นเพื่อหนีหนี้การพนันของเขา)^[2]

ผ่านทางญาติของแม่ เว่ย์สามารถเข้ารับราชการใน พระราชวังต้องห้าม^[3] เป็นขันทีในราชสำนักหมิง เว่ย์ค่อย ๆ ได้รับความโปรดปรานจากขุนนางในราชสำนัก ขณะทำงานในตำแหน่งต่างๆ ที่ไม่เป็นทางการ ใน ค.ศ. 1605 เขาได้รับมอบหมายงานถวายพระกระยาหารให้กับพระสนมหวังและพระโอรสองค์น้อยของพระนาง องค์ชายจู โหย่วเซี่ยว ซึ่งในที่สุดจะกลายเป็น จักรพรรดิเทียนฉี่^[2] ขณะทำหน้าที่นี้ เขาใกล้ชิดกับพระสนมขององค์ชาย จู โหย่วเซี่ยว มาดามเคอ เมื่อองค์ชายจู โหย่วเซี่ยว เจริญพระชันษาขึ้น พระองค์ก็ผูกพันกับมาดามเคอ และ เว่ย์ จงเสียน อย่างมาก โดยปฏิบัติต่อพวกเขาเหมือนพระบิดาพระมารดาโดยพฤตินัยเมื่อพระมารดาของพระองค์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1619

เมื่อ จักรพรรดิว่านลี่ และผู้สืบทอดของพระองค์ จักรพรรดิไท่ชาง ทั้งสองสวรรคตพร้อมกันในปี ค.ศ. 1620 จึงได้เกิดปัญหาในการสืบราชบัลลังก์ การสวรรคตของจักรพรรดิไท่ชาง ทำให้มาดามเคอ, เว่ย์ จงเสียน และ องค์ชายจู โหย่วเซี่ยว อยู่ภายใต้การดูแลของ จักรพรรดินีหลี่ จักรพรรดินีของจักรพรรดิไท่ชาง ซึ่งองค์ชาย จู โหย่วเซี่ยว เกลียดชัง^[2]