İliryalılar
İliryalılar veya İlirler (Grekçe: Ἰλλυριοί, Illyrii veya Illyri) antik dönemde Balkanlar’ın batısının bir kısmı ve İtalya Yarımadası’nın güneydoğu kıyılarında (Messapia) yaşamış olan boy gruplarıdır.[1] İlliryalıların bölgesi eski Grek ve Roma kayıtlarında İlirya olarak verilmiştir.
İlirya, kuzeyde Avusturya Alpleri'nden güneyde Arnavutluk ve Kuzey Yunanistan’a (Epir) kadar geniş bir bölgeye yayılmaktaydı. Kelime anlamı "özgürler ülkesi" olan İlirya MÖ 2. yüzyıldan itibaren Roma İmparatorluğu'nun eyaleti oldu.[kaynak belirtilmeli]
Köken
İlliryalıların kökenleri konusunda birden fazla görüş vardır. Bir düşünceye göre bugünkü Arnavutluk halkı ve dünyanın diğer ülkelerinde yaşayan Arnavutların, İlliryalıların soyundan geldiği iddia edilmektedir. Boşnaklar için de aynı iddia vardır.[2] Ayrıca modern Arnavutçanın, Güney İlirya diyalektinden kaynaklandığı görüşü yaygındır.[3][4]
İlliryalılar, Yunanlar ve Antik Makedonlar ile karışarak Helen kültürünü oluşturdular. Pek çok Roma imparatoru İlirya kökenliydi (Örneğin İstanbul'a ismini veren Büyük Konstantin, Aya Sofya'yı yaptıran I. Justinianus). Roma İmparatorluğu'nun 5. yüzyıldaki bölünmesinden sonra İlirya, Güney Slavlarının istilasına maruz kaldı.