Magnetiet
| Magnetiet | |
|---|---|
 | |
| Magnetietkristalle, bedek met klein hematietkristalletjies | |
| Formule | Fe2+Fe3+2O4 [1] |
| Onsuiwerhede | Mg,Zn,Mn,Ni,Cr,Ti,V,Al |
| Nickel-Strunz (10) | 4.BB.05 |
| Kleur | grysswart, ysterswart |
| Streep | swart |
| Glans | metaalglans |
| Hardheid | 5,5 - 6,5 (Mohs) |
| Digtheid | 5,175 g/cm3 |
| Kristalsisteem | kubies |
| Ruimtegroep | Fd3m |
| Strukturbericht-kode | H1₁ |
| Nommer | 227 |
| Eenheidsel | a = 8.397 Å |
| * Lys van minerale | |
Portaal  Geologie | |
Magnetiet is 'n mineraal met formule Fe3O4. Dit is 'n oksied met gemengde valensies Fe(II) en Fe(III). Altwee vorme van yster is in 'n hoëspintoestand en die stof in ferrimagneties. Die stof het 'n struktuur wat van die spinelstruktuur afgelei is.
Dit is een van die belangrikste ysterertse en dit kom in 'n verskeidenheid stollingsgesteentes, pegmatiete, kontakmetamorfe gesteentes en hidrotermale are voor. In ons moderne Aarde word magnetiet selde in sedimentêre omgewings gevorm. Maar in die Paleoproterosoïkum (2,5 tot 1,6 miljard jaar gelede) het groot neerslae magnetiet direk uit seewater neergeslaan, aangesien dit 'n tyd was toe die wêreld se oseane en atmosfeer nog nie so suurstofryk was soos nou nie. In die Groot Suurstofkatastrofe het dit begin om te verander. Sianobakterieë het groot hoeveelhede suurstof vrygestel.[2]