NFC

Yaxın sahə rabitəsi (ing. Near-field communication) və ya qısaca NFC — iki elektron cihaz arasında 4 sm və ya daha az məsafədə əlaqə yaratmağa imkan verən rabitə protokolları toplusu.[1] NFC daha qabaqcıl simsiz bağlantıları yükləmək üçün istifadə edilə bilən sadə quraşdırma vasitəsilə aşağı sürətli əlaqə təklif edir.[2] Digər "yaxınlıq kartı" texnologiyaları kimi, NFC onu aktivləşdirən cihazlarda — məsələn, smartfon və printerdə — 13.56 tezliyindən 106 ilə 424 kbit/s arasında dəyişən məlumat sürətlərində ISO/IEC 18000–3 hava interfeysi standartından istifadə edərək qlobal miqyasda mövcud olan lisenziyasız radiotezlik ISM diapazonundan istifadə edərək bir və ya hər iki istiqamətdə əlaqə saxlayan iki sözdə antena arasında induktiv birləşməyə əsaslanır.

NFC loqosu
NFC loqosu

Standartlar NFC Forumu tərəfindən təmin edilir.[3] Forum texnologiyanın təşviqi və standartların müəyyən edilməsi üçün məsuliyyət daşıyır və cihazın uyğunluğunu təsdiqləyir. Kredit kartları[4] üçün olduğu kimi şifrələmə alqoritmlərinin tətbiqi ilə və onlar şəxsi şəbəkə hesab olunma meyarlarına uyğun gələrsə, təhlükəsiz rabitə mövcuddur.[5]

NFC standartları rabitə protokollarını və məlumat mübadiləsi formatlarını əhatə edir və ISO/IEC 14443 və FeliCa daxil olmaqla, mövcud radiotezlik identifikasiyası (RFID) standartlarına əsaslanır.[6] Standartlara ISO/IEC 18092[7] və NFC Forumu tərəfindən müəyyən edilənlər daxildir. NFC Forumuna əlavə olaraq, GSMA qrupu mobil telefonlarda GSMA NFC Standartlarının[8] yerləşdirilməsi üçün platforma müəyyən etdi. GSMA-nın səylərinə Trusted Services Manager,[9][10] Single Wire Protocol, test/sertifikasiya və təhlükəsiz element daxildir.[11] NFC-ni aktivləşdirən portativ cihazlar, məsələn, NFC-ə uyğun sistemə qoşulduqda elektron etiketləri oxumaq və ya ödəniş etmək üçün proqram təminatı ilə təmin oluna bilər. Bunlar NFC protokolları üçün standartlaşdırılıb, əvvəlki sistemlər tərəfindən istifadə edilən xüsusi texnologiyaları əvəz edir.

Secure Element çipi, təhlükəsiz əməliyyatlar üçün Secure Element identifikatoru (SEID) kimi məlumatları ehtiva edən NFC çipi. Bu çip adətən smartfonlarda və digər NFC cihazlarında olur.

NFC üçün patent lisenziyası proqramı 2011-ci ildə yaradılmış patent fondu olan Frans Brevets tərəfindən tətbiq edilir. Bu proqram Dolby Laboratories- in müstəqil törəmə şirkəti olan Via Licensing Corporation tərəfindən hazırlanırdı və 2012-ci ilin mayında dayandırıldı.[12] Platformadan müstəqil pulsuz və açıq mənbəli NFC kitabxanası libnfc, GNU Lesser General Public License altında mövcuddur.[13][14]

Hazırkı və gözlənilən tətbiqlərə təmassız əməliyyatlar, məlumat mübadiləsi və Wi-Fi kimi daha mürəkkəb rabitələrin sadələşdirilmiş qurulması daxildir.[15] Bundan əlavə, qoşulmuş cihazlardan birinin İnternet bağlantısı olduqda, digəri onlayn xidmətlərlə məlumat mübadiləsi edə bilər.

İstinadlar

Xarici keçidlər