Восіп Вікенцьевіч Турчыновіч
Восіп Вікенцьевіч Турчыновіч або Іосіф Цэзар Турчыновіч (верасень 1824 — пасля 1860-х) — расійскі гісторык.
| Восіп Вікенцьевіч Турчыновіч | |
|---|---|
| Дата нараджэння | верасень 1824 |
| Дата смерці | не раней за 1860-я |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | гісторык, археограф |
Паходзіў са збяднелага старажытнага шляхецкага роду Магілёўскай губерні. Звестак пра ранняе жыццё Турчыновіча няма. У 1858 годзе як тытулярны саветнік служыў перакладчыкам магілёўскага дваранскага сходу. На пачатку 1860-х гадоў служыў суддзёй Ніжняудзінскага акруговага суда ў Іркуцкай губерні. Далейшы лёс невядомы.
На думку Уладзіміра Пічэты, Іосіф Турчыновіч належаў да сталічнай школы гісторыкаў-юрыстаў.
Аўтар навуковых прац у галіне гісторыі права, шмат увагі надаваў асвятленню палітычных падзей. Сярод навуковых прац Турчыновіча «О поземельной собственности и наследстве в Древней Руси» (1853) і «История сельского хозяйства России от времен исторических до 1850 года» (1854) — абедзве кнігі заўважаны, рэцэнзіі друкаваліся ў «Современнике», «Отечественных записках» і іншых, «Обозрение истории Белоруссии с древнейшых времен» (1857).
«Обозрение истории Белоруссии с древнейшых времен» складалася з дзесяці частак і адлюстроўвала падзеі на тэрыторыі Беларусі да падзелаў Рэчы Паспалітай і да далучэння да Расійскай імперыі[1]. Таксама была заўважана навуковымі коламі, цытавалася, падштурхнула да даследаванняў у галіне беларускай гістарыяграфіі. На думку Ігара Марзалюка, гэта праца Турчыновіча заклала падмурак гісторыі Беларусі.