Генерал артылерыі літоўскай
Генерал артылерыі літоўскай (лац.: generalis artileriae magister) — дыгнітарскі ўрад у Вялікім Княстве Літоўскім, кіраўнік артылерыі. Загадваў арсеналамі, збраёўнямі, парахоўнямі і людвісарнямі, займаўся забеспячэннем войска і арсеналаў порахам і амуніцыяй, навучаннем артылерыстаў. Прызначаўся пажыццёва і не меў права займаць іншых вайсковых урадаў.
Вядомы з 17 стагоддзя, калі кароль польскі і вялікі князь літоўскі Уладзіслаў IV надаў артылерыі вайсковую арганізацыю (г. зв. «Артыкулы», абвешчаныя ў 1634 пад Смаленскам). Першым кіраўніком артылерыі ВКЛ у 1634 стаў Мікалай Абрамовіч. З 1685 генерал артылерыі атрымліваў 3 тысячы злотых на прыватныя патрэбы. Распараджаўся буйнымі грашовымі сродкамі, прымаў спецыяльную прысягу не расходаваць гэтыя грошы на іншыя мэты, і падпарадкоўваўся вялікаму гетману, з 1775 Вайсковаму дэпартаменту Пастаяннай Рады.
Спіс генералаў літоўскай артылерыі
Дата прыняцця пасады | Дата складання пасады альбо смерці | Асоба | Выява | Заўвагі |
---|---|---|---|---|
Генералы літоўскай артылерыі | ||||
21 верасня 1634 | люты 1651 | Мікалай Абрамовіч (Mikołaj Abramowicz) | Да 1640 — старшы над гарматай. Адначасова троцкі ваявода (з 1647). Памёр | |
27 лютага 1651 | 14 верасня 1652 | Вінцэнт Гасеўскі (Wincenty Korwin Gosiewski) | Паступіў на вялікага літоўскага падскарбія | |
22 верасня 1652 | 1651 | Зыгмунт Валь (Zygmunt Wahl) | ||
11 красавіка 1654 | люты 1670 | Мікалай Уладзіслаў Юдзіцкі (Mikołaj Władysław Judycki) | Адначасова кашталян новагародскі (з 1660). Памёр | |
1670 | 1673 | Міхал Антоні Крышпін-Кіршэнштэйн (Michał Antoni Kryszpin-Kirszensztein) | Паступіў на польнага літоўскага пісара | |
1673 | 1683 | Мацей Гасеўскі (Maciej Gosiewski) | Памёр | |
7 верасня 1684 | 9 лістапада 1686 | Леў Васіль Сапега (Leon Bazyli Sapieha) | Адначасова надворны падскарбі літоўскі. Памёр | |
28 красавіка 1687 | 1698 | Матэвуш Ромер (Mateusz Römer) | Памёр | |
18 ліпеня 1698 | 19 лістапада 1700 | Міхал Францішак Сапега (Michał Franciszek Sapieha) | Адначасова вялікі канюшы літоўскі Забіты антысапегаўскай шляхтай на наступны дзень пасля Алькеніцкай бітвы | |
8 красавіка 1701 | 8 жніўня 1706 | Юзаф Мнішак (Józef Mniszech) | Паступіў на надворнага літоўскага маршалка | |
1706 | 1707 | Крыштаф Казімір Сяніцкі (Kazimierz Krzysztof Sienicki) | ||
27 снежня 1707 | 1709 | Станіслаў Панятоўскі (Stanisław Poniatowski) | Прызначаны Станіславам Ляшчынскім | |
22 красавіка 1710 | 1710 | Фабіян Казімір Борх (Fabian Kazimierz Borch) | Памёр | |
24 чэрвеня 1710 | 1725 | Багуслаў Эрнэст Дэнгаф (Bogusław Ernest Denhoff) | Адначасова вялікі падкаморы літоўскі | |
4 верасня 1725 | 20 мая 1738 | Казімір Леан Сапега (Kazimierz Leon Sapieha) | Памёр | |
1738 | 24 лістапада 1746 | Ян Ежы Флемінг (Jan Jerzy Flemming) | Паступіў на вялікага літоўскага падскарбія | |
26 лістапада 1746 | верасень 1759 | Антоні Юзаф Салагуб (Antoni Józef Sołłohub) | Памёр | |
20 кастрычніка 1759 | 23 лютага 1768 | Яўстах Патоцкі (Eustachy Potocki) | Памёр | |
1768 | 10 красавіка 1773 | Францішак Ксаверый Браніцкі (Franciszek Ksawery Branicki) | Адначосова вялікі лоўчы каронны. Паступіў на кароннага польнага гетмана | |
10 сакавіка 1773 | 1793 | Казімір Нестар Сапега (Kazimierz Nestor Sapieha) | Адмовіўся ад пасады | |
1 мая 1793 | 1795 | Францішак Сапега (Franciszek Sapieha) | Склаў паўнамоцтвы ў сувязі са спыненнем існавання Рэчы Паспалітай |
Гл. таксама
- Генералы кароннай артылерыі
Літаратура
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Wolff J. Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego: 1385—1795. — Kraków, 1885.
- Żychliński T. Złota księga szlachty polskiej. T. 1—31. — Poznań, 1879—1908.