Мануіл Камнін Дука

Мануіл быў сынам севастакратара Іаана Дукі і кузенам візантыйскіх імператараў Ісака II і Аляксея III, а яго браты — Міхаіл (незаконнанароджаны) і Феадор з'яўляліся кіраўнікамі Эпірскага царства.

У перыяд паміж 1225—1227 гадамі Мануіл атрымаў з рук Феадора тытул дэспата, і тады ж ажаніўся з Марыяй, незаконнанароджанай дачкой Івана II Асеня, што ўмацавала саюз Эпіра і Балгарыі^[1].

Пасля бітвы пры Клакотніцы Феадор і яго сям'я трапілі ў балгарскі палон, Мануіл стаў кіраваць у Фесалоніках. Мануіл заключыў саюз як з ахейскім князем Жафруа Вілардуэнам, так і з царом Сербіі Стэфанам^[1].

Уладзе Мануіла ніхто не пагражаў аж да 1237 года, калі яго цесць Іван Асень ажаніўся з дачкой Феадора Ірынай. Пасля гэтага ён адпусціў сваю новую радню, і Камніны Дукі прыбылі ў Фесалонікі. Неўзабаве Мануіл быў зрынуты, і яго выслалі ў малаазійскі горад Адалію. Мусульмане дазволілі яму адправіцца ў Нікею.

Атрымаўшы ад Іаана III Дукі Ватаца гроша і флот, Мануіл у 1239 годзе вярнуўся ў Грэцыю, дзе захапіў гарады Ларыса, Фарсала і некалькі крэпасцей, стаўшы кіраўніком Фесаліі. Феадор і яго сын Іаан прызналі яго ўладу, і калі Мануіл памёр у 1241 годзе, ён завяшчаў свае ўладанні свайму пляменніку — Міхаілу II Камніну Дуку.

Як і свае папярэднікі, Мануіл вёў актыўныя перамовы як з папствам, так і з праваслаўнай царквой. Але атрымаўшы перасцярогі ад мясцовага духавенства, прызнаў уладу канстанцінопальскага патрыярхата, які знаходзіўся ў Нікейскай імперыі^[1].

Ад шлюбу з Марыяй Балгарскай, у Мануіла была адна дачка:

• Алена Камніна Дукіня — выйшла замуж за тэтрарха Халкіды Вільгельма Веронскага.