Павел Сямёнавіч Лунгін

У 1971 годзе скончыў аддзяленне структурнай і прыкладной лінгвістыкі МДУ. У гэтым жа годзе ў яго нарадзіўся сын Аляксандр (у будучыні — прадзюсар і кінарэжысёр). У 1980 годзе Павел Лунгін скончыў рэжысёрскае аддзяленне Вышэйшых курсаў сцэнарыстаў і рэжысёраў (майстэрня Г. Данелія, М. Львоўскага).

У кіно Павел Лунгін дэбютаваў як сцэнарыст ў 1976 годзе — сямейным фільмам «Уся справа ў браце», які распавядае гісторыю двух братоў, адзін з якіх прыкладны вучань, а другі — вісус і лайдак. Затым паводле яго сцэнарыяў былі зроблены карціны «Канец імператара тайгі» (1978) і «Непераможны» (1983). Першы фільм прайгравае адну з малавядомых старонак біяграфіі Аркадзя Гайдара (Голікава), калі ён, юнаком быў прызначаны камандзірам атрада ЧАПа (частак адмысловага прызначэння); а другі распавядае гісторыю былога чырвонаармейца Андрэя Хромава, апантанага ідэяй стварэння новага віду барацьбы — самаабароны без зброі. Таксама па сцэнарыях Паўла Лунгіна былі зняты такія фільмы, як камедыйная меладрама «Усё наадварот» (1981), драмы «Спадарожнік» (1986) і «Хрысціяне» (1987), гістарычная драма «Усходні раман» (1992).

З пачатку 1990-х гадоў жыве ў Францыі.

У верасні 2020 года падпісаў ліст у падтрымку акцый пратэсту ў Беларусі ў сувязі з фальсіфікацыяй прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі 2020 года^[4].