Уладзімір Саламонавіч Лазарэвіч
Уладзімір Саламонавіч Лазарэвіч (2 (14) верасня 1882, в. Астроўка, Сакольскі павет (паводле іншых звестак Беласток) — 20 чэрвеня 1938, Масква, «Камунарка», НКВД) — савецкі ваенны, педагог.
| Уладзімір Саламоновіч Лазаравіч | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||
| Дата нараджэння | 15 верасня 1882 | ||||
| Месца нараджэння | |||||
| Дата смерці | 20 чэрвеня 1938 (55 гадоў) | ||||
| Месца смерці |
| ||||
| Месца пахавання | |||||
| Альма-матар | |||||
| Грамадзянства | |||||
| Прыналежнасць |  Расійская імперыя  РСФСР  СССР | ||||
| Род войскаў | пяхота | ||||
| Гады службы |  1903—1918 .svg){kind=small} 1918—1922.svg){kind=small} 1922—1938 | ||||
| Званне |   | ||||
| Камандаваў | НШ 18-га армейскага корпуса, Начальнік Палявога кіравання Усерасгалштаб, 3-я і 4-я армія (РСЧА), Туркестанскі фронт, Начальнік ВВА РСЧА, Начальнік кафедры Ваенна-транспартнай акадэміі РСЧА | ||||
| Бітвы/войны | Першая сусветная вайна
| ||||
| Узнагароды і званні |
| ||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||
.svg){kind=small}
Біяграфія
З беларускай шляхецкай сям’і. У 1912 годзе скончыў Акадэмію Генеральнага штаба. Удзельнік Першай сусветнай вайны, падпалкоўнік.
З 1918 у Чырвонай арміі: ва Усерасійскім галоўным штабе, на Усходнім фронце. З лістапада 1919 на Заходнім фронце — начальнік штаба фронту, камандуючы 3-й арміі. Пасля на Паўднёвым фронце камандуючы арміі, дзе вызначыўся пры ўзяцці чангарскіх і сівашскіх пазіцый Урангеля ў Крыме.
З 1921 камандуючы Туркестанскім фронтам, з 1922 намеснік начальніка ваенна-навучальных устаноў РСЧА, з 1925 начальнік Ваенна-паветранай акадэміі, з 1934 начальнік кафедры Ваенна-транспартнай акадэміі Чырвонай арміі.
Член ВКП(б) з 1932. Узнагароджаны 3 ордэнамі. Арыштаваны 4 лютага 1938 у Маскве. Асуджаны ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР 20 лютага 1938 за «ўдзел у ваенна-фашысцкай змове» да ВМП. Расстраляны. Рэабілітаваны 5 мая 1956.
Літаратура
- Лявон Юрэвіч. Літаратурны рух на эміграцыі. Мінск, БГА, 2002.