Saul Perlmutter
Saul Perlmutter (rođen 22. septembra 1959.) je američki astrofizičar u Nacionalnoj laboratoriji Lawrence Berkeley i profesor fizike na Univerzitetu Kalifornije, Berkeley. Član je i Američke akademije umjetnosti i znanosti i Američkog filozofskog društva,[1] i izabran je za člana Američkog udruženja za unapređenje nauke 2003. godine. Također je član Nacionalne akademije nauka. Perlmutter je podijelio Shaw nagradu za astronomiju 2006., Nobelovu nagradu za fiziku 2011. i nagradu za proboj u fundamentalnoj fizici 2015. s Brianom P. Schmidtom i Adamom Riessom za pružanje dokaza da se širenje svemira ubrzava. Od 2021. godine je član Predsjedničkog savjetničkog vijeća za nauku i tehnologiju (PCAST). [2]
| Saul Perlmutter | |
|---|---|
.jpg) | |
| Rođenje | 22. septembar 1959. |
Saul Perlmutter je rođen kao jedno od troje djece u aškenazi jevrejskoj porodici Daniela D. Perlmuttera, profesora emeritusa hemijskog i biomolekularnog inženjerstva na Univerzitetu Pennsylvania, i Felice (Feige) D. Perlmutter (rođena Davidson), profesora emeritusa Univerziteta Temple u Školi socijalne administracije. [3] [4] Njegov djed po majci, učitelj jidiša Samuel Davidson (1903–1989), emigrirao je u Kanadu (a zatim sa suprugom Chaikom Newman u New York ) iz besarabskog grada Floreşti 1919. [5]
Perlmutter je svoje djetinjstvo proveo u četvrti Mount Airy u Filadelfiji. Išao je u školu u obližnjem Germantownu; prva Greene Street Friends School za osnovne razrede, a zatim Germantown Friends School za razrede od 7. do 12. [6] Diplomirao je fiziku sa magna cum laude na Harvardu 1981., a doktorirao fiziku na Univerzitetu Kalifornije, Berkli, 1986. godine. Perlmutterova doktorska teza pod nazivom "Astrometrijska potraga za zvjezdanim pratiocem Sunca" [7] opisuje razvoj i korištenje automatiziranog teleskopa za traženje kandidata Nemesis pod Richardom A. Mullerom. U isto vrijeme, koristio je ovaj teleskop za traženje Nemesisa i supernovih, što bi ga dovelo do njegovog nagrađivanog rada u kosmologiji. [8] Perlmutter pripisuje ideju za automatsko pretraživanje supernove Luisu Alvarezu, nobelovcu iz 1968. godine, koji je svoju ideju podijelio s Perlmutterovim istraživačkim savjetnikom.[8]
