Διεθνής Οργανισμός Γαλλοφωνίας

Ο όρος «γαλλόφωνη κοινότητα» καθιερώθηκε από τον Γάλλο γεωγράφο Ονεσίμ Ρεκλύ, το 1880 και αναφέρεται στην κοινότητα των ανθρώπων που χρησιμοποιούν τα γαλλικά. Ο όρος «francophonie» επίσης χρησιμοποιείται διεθνώς για να υποδηλώσει τους ανθρώπους των οποίων η μητρική ή η δεύτερη γλώσσα είναι τα γαλλικά.

• 20 Μαρτίου 1970: Ιδρύεται ο Οργανισμός για την Πολιτιστική και Τεχνολογική Συνεργασία (ACCT, Agence de Coopération Culturelle et Technique).
• 4 Δεκεμβρίου 1995: Διακυβερνητικός Οργανισμός Γαλλοφωνίας (Agence Intergouvernementale de la Francophonie).
• Δεκέμβριος 1998: Διεθνής Οργανισμός Γαλλοφωνίας (OIF) (Organisation Internationale de la Francophonie).

Τα μέλη που απαρτίζουν τον οργανισμό είναι 54 (υπάρχουν και 7 συνδεδεμένα μέλη, καθώς επίσης και 27 χώρες-παρατηρητές). Ο οργανισμός έχει και θέση παρατηρητή στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Η Ελλάδα είναι συνδεδεμένο μέλος του Οργανισμού από το 2004 και πλήρες μέλος από το 2006.

Χώρα	Έτος ένταξης
Αγία Λουκία	1981
Αίγυπτος	1983
Αϊτή	1970
Ακτή Ελεφαντοστού	1970
Αλβανία	1999
Ανδόρρα	2004
Αργεντινή (παρατηρητής)	2016
Αρμενία	2012
Αυστρία (παρατηρητής)	2004
Βανουάτου	1979
Βέλγιο	1970
Βιετνάμ	1970
Βοσνία και Ερζεγοβίνη (παρατηρητής)	2010
Βουλγαρία	1993
Γαλλία	1970
Γεωργία (παρατηρητής)	2004
Γκάμπια (παρατηρητής)	2018
Γκαμπόν	1970
Γκάνα (συνδεδεμένο μέλος)	2006
Γουινέα	1981
Γουινέα-Μπισσάου	1979
Δομινίκα	1979
Δομινικανή Δημοκρατία (παρατηρητής)	2010
Ελβετία	1996
Ελλάδα	2004
Εσθονία (παρατηρητής)	2010
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (συνδεδεμένο μέλος)	2010
Ιρλανδία (παρατηρητής)	2018
Ισημερινή Γουινέα	1989
Καμερούν	1991
Καμπότζη	1993
Καναδάς	1970
Κατάρ (συνδεδεμένο μέλος)	2012
Κεντροαφρικανική Δημοκρατία	1973
Κομόρες	1977
Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό	1977
Δημοκρατία του Κονγκό	1981
Κόσοβο (συνδεδεμένο μέλος)	2014
Κόστα Ρίκα (παρατηρητής)	2014
Κροατία (παρατηρητής)	2004
Κύπρος (συνδεδεμένο μέλος)	2006
Λάος	1991
Λετονία (παρατηρητής)	2008
Λίβανος	1973
Λιθουανία (παρατηρητής)	1999
Λουξεμβούργο	1970
Μαδαγασκάρη	1970-77, 1989
Μάλι	1970
Μάλτα (παρατηρητής)	2018
Μαρόκο	1981
Μαυρίκιος	1970
Μαυριτανία	1980
Μαυροβούνιο (παρατηρητής)	2010
Μεξικό (παρατηρητής)	2014
Μοζαμβίκη (παρατηρητής)	2006
Μολδαβία	1996
Μονακό	1970
Μπενίν	1970
Μπουρκίνα Φάσο	1970
Μπουρούντι	1970
Νέα Καληδονία (συνδεδεμένο μέλος)	2016
Νίγηρας	1970
Νότια Κορέα (παρατηρητής)	2016
Ουγγαρία (παρατηρητής)	2004
Ουκρανία (παρατηρητής)	2006
Ουρουγουάη (παρατηρητής)	2012
Πολωνία (παρατηρητής)	1996
Πράσινο Ακρωτήριο	1996
Βόρεια Μακεδονία	2001
Ρουάντα	1970
Ρουμανία	1993
Σάο Τομέ και Πρίνσιπε	1999
Σενεγάλη	1970
Σερβία (συνδεδεμένο μέλος)	2006
Σεϋχέλλες	1976
Σλοβακία(παρατηρητής)	2002
Σλοβενία(παρατηρητής)	1999
Ταϊλάνδη (παρατηρητής)	2008
Τζιμπουτί	1977
Τόγκο	1970
Τσαντ	1970
Τσεχία (παρατηρητής)	1999
Τυνησία	1970

• Μπούτρος Μπούτρος Γκάλι (  Αίγυπτος ) : 16 Νοεμβρίου 1997 - 31 Δεκεμβρίου 2002
• Αμπντού Ντιουφ (  Σενεγάλη ) : 1η Ιανουαρίου 2003 - 31 Δεκεμβρίου 2014
• Μικαέλ Ζαν  Καναδάς  : 1η Ιανουαρίου 2015 - 3 Ιανουαρίου 2019
• Λουίζ Μουσιγκιγουαμπό  Ρουάντα : 3 Ιανουαρίου 2019- σήμερα ^[1] Επανεξελέγη χωρίς αντίπαλο στις 19 Νοεμβρίου 2022.

Σύνοδοι κορυφής γίνονται κάθε δύο χρόνια και οι ηγέτες των κρατών μελών του Οργανισμού έχουν την ευκαιρία να ανταλλάξουν απόψεις και να αναπτύξουν στρατηγικές και στόχους για την Κοινότητα.

Οι προηγούμενες Σύνοδοι Κορυφής έχουν γίνει στα εξής μέρη:

• Παρίσι Γαλλία (1986)
• Πόλη του Κεμπέκ, Κεμπέκ  Καναδάς (1987)
• Ντακάρ  Σενεγάλη (1989)
• Παρίσι Γαλλία (1991)
• Πορ-Λουί  Μαυρίκιος (1993)
• Κοτονού  Μπενίν (1995)
• Ανόι  Βιετνάμ (1997)
• Μόνκτον  Καναδάς (1999)
• Βηρυτός  Λίβανος (2002)
• Ουαγκαντουγκού  Μπουρκίνα Φάσο (2004)
• Βουκουρέστι  Ρουμανία (2006))
• Πόλη του Κεμπέκ Κεμπέκ  Καναδάς (2008)
• Μοντρέ  Ελβετία (2010)
• Κινσάσα  Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (2012)
• Ντακάρ  Σενεγάλη (2014)
• Ανταναναρίβο  Μαδαγασκάρη (2016)
• Γερεβάν  Αρμενία (2018)
• Τζέρμπα  Τυνησία (2022)

Η αποστολή του Οργανισμού αναφέρεται λεπτομερώς στη Χάρτα του Οργανισμού (Charte de la Francophonie). Ο ισχύων καταστατικός χάρτης υιοθετήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2005 στην πρωτεύουσα της Μαδαγασκάρης, Ανταναναρίβο.

Πρωταρχικός σκοπός του οργανισμού είναι η προώθηση της γαλλικής γλώσσας διεθνώς, όπως και το να προαγάγει τη γλωσσική και πολιτιστική διαφορετικότητα στη σύγχρονη εποχή της παγκοσμιοποίησης. Επίσης, στόχος του οργανισμού είναι η προώθηση της δημοκρατίας και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Μεταξύ των δραστηριοτήτων που αναπτύσσει ο Οργανισμός είναι η διοργάνωση ανά τετραετία των Αγώνων της Γαλλοφωνίας, που είναι αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Το θεσμικό πλαίσιο της Γαλλοφωνίας αποτελείται από τους πολιτικούς θεσμούς και από τους φορείς. Οι πολιτικοί θεσμοί αφορούν σε διασκέψεις των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της Γαλλοφωνίας, που συνέρχονται κάθε δύο χρόνια σε διαφορετική χώρα και καθορίζουν τις μεγάλες κατευθύνσεις του κινήματος για τα δύο επόμενα χρόνια. Η Διάσκεψη των επιφορτισμένων με τη Γαλλοφωνία Υπουργών συνέρχεται σε τακτά χρονικά διαστήματα για να καθορίσει το πρόγραμμα των φορέων και να χαράξει τις μεγάλες κατευθύνσεις της πολυμερούς Γαλλοφωνίας που αντιπροσωπεύει η Διεθνής Οργάνωση Γαλλοφωνίας. Το Μόνιμο Συμβούλιο Γαλλοφωνίας (CPF), που αποτελείται από τους προσωπικούς εκπροσώπους των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, συνέρχεται σε τακτικότερα διαστήματα, κάθε φορά που το απαιτεί η ημερησία διάταξη.

• Organisation internationale de la Francophonie Αρχειοθετήθηκε 2010-07-24 στο Wayback Machine.

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Organisation internationale de la francophonie στο Wikimedia Commons