Κρίστοφ Βαλτς
Ο Κρίστοφ Βαλτς (γερμανικά: Christoph Waltz, 4 Οκτωβρίου 1956) είναι Αυστριακός ηθοποιός βραβευμένος με δύο Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.
.jpg)
Ζωή και καριέρα
Ο Βαλτς γεννήθηκε στη Βιέννη της Αυστρίας, γιος των σκηνογράφων Γιοχάνες Βαλτς και Ελίζαμπεθ Ούρμπαντσιτς[14]. Οι παππούδες του ήταν ηθοποιοί[15], ενώ και οι προπάπποι του δούλευαν στο θέατρο. Σπούδασε υποκριτική στο Μαξ Ράινχαρντ Ζέμιναρ της Βιέννης και στο Ινστιτούτο Λι Στράσμπεργκ στη Νέα Υόρκη. Ξεκίνησε ως ηθοποιός θεάτρου, εμφανιζόμενος σε θέατρα όπως το Σάουσπιλχαους Ζούρικ της Ζυρίχης, το Μπουργκτεάτερ καθώς και στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε σε διάφορες τηλεοπτικές παραγωγές, ενώ το 2000, σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, την τηλεοπτική παραγωγή "Wenn man sich traut". Στην πολεμική παραγωγή Άδωξοι μπάσταρδη (Inglourious Basterds) του Κουέντιν Ταραντίνο υποδύθηκε τον συνταγματάρχη Χανς Λάντα, τον σατανικό αλλά παράλληλα γοητευτικό "κυνηγό Εβραίων". Για την ερμηνεία του σ' αυτό τον ρόλο τιμήθηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών του 2009 με το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού (Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας), καθώς επίσης στα: Academy Award (Oscar, Βραβείο β' ανδρικού ρόλου), BAFTA Award, Critics' Choice Award, Golden Globe Award and SAG Award και έλαβε διεθνή αναγνώριση από κριτικούς και κοινό. Το 2012 συνεργάστηκε για δεύτερη φορά με τον Κουέντιν Ταραντίνο ερμηνεύοντας το ρόλο του δρα Κινγκ Σουλτζ στην ταινία Django: Ο τιμωρός (Django Unchained) που του χάρισε το δεύτερο Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου.
Ο Βαλτς ζει στο Λονδίνο της Αγγλίας. Ο γιος του είναι Ραββίνος[16].
Φιλμογραφία
| Έτος | Ταινία | Ρόλος | Διακρίσεις |
|---|---|---|---|
| 1979 | Steiner - Das Eiserne Kreuz, 2. Teil (Η συνωμοσία των στρατηγών) | τραυματιοφορέας | |
| 1981 | Kopfstand | Μάρκους Ντορν | |
| Feuer und Schwert - Die Legende von Tristan und Isolde | Τρίσταν | ||
| 1986 | Wahnfried | Φρίντριχ Νίτσε | |
| 1988 | Quicker Than the Eye | αρχηγός της αστυνομίας | |
| 1991 | St. Petri Schnee | ||
| Zycie za zycie. Maksymilian Kolbe | Γιαν | ||
| 1995 | Ein Anfang von etwas | Χέρμπερτ | |
| Αικατερίνη η Μεγάλη | Μίροβιτς | Τηλεταινία | |
| 1997 | Our God's Brother | Μαξιμίλιαν Γκιρίμσκι (Μαξ) | |
| 1998 | Sieben Monde | Μπέκερ | |
| Das merkwürdige Verhalten geschlechtsreifer Großstädter zur Paarungszeit | Τσάρλι | ||
| 1999 | Die Braut | Χέρτσογκ Καρλ Όγκαστ | |
| 2000 | Falling Rocks | Λούις | |
| Ένας εντιμότατος κλέφτης (Ordinary Decent Criminal) | Πίτερ | ||
| 2001 | Queen's Messenger | Μπεν Σαμ | |
| Προορισμός θάνατος (Death, Deceit & Destiny Aboard the Orient Express) | Οσάμα / Τάρικ | ||
| She | Μάικλ Βίνσεϊ | ||
| 2003 | Der alte Affe Angst | αναλυτής | |
| Dorian | Ρολφ Στάινερ | ||
| Schussangst: Ο φόβος της σκανδάλης (Schussangst) | Γιόχανσεν | ||
| Herr Lehmann | Αρτς | ||
| 2006 | Lapislazuli - Im Auge des Bären | Τσέρνι | |
| 2009 | Άδωξοι μπάσταρδη | συνταγματάρχης Χανς Λάντα | Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού στο Φεστιβάλ Καννών Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου |
| 2011 | Η πράσινη σφήκα (The Green Hornet) | Τσουντνόφσκι | |
| Ο Θεός της σφαγής | Άλαν Κάουαν | ||
| Νερό για ελέφαντες (Water for Elephants) | Όγκαστ | ||
| Οι τρεις σωματοφύλακες (The Three Musketeers) | Καρδινάλιος Ρισελιέ | ||
| 2012 | Django: Ο τιμωρός (Django Unchained) | δρ Κινγκ Σουλτζ | Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου |
| 2013 | Το μυστικό βασίλειο του δάσους | Μάντρεϊκ (φωνή) | |
| Το θεώρημα μηδέν (The Zero Theorem) | Κιόχεν Λεθ | ||
| 2014 | Μεγάλα μάτια | Γουόλτερ Κιν | |
| Αφεντικά για σκότωμα 2 (Horrible Bosses 2) | Μπερτ Χάνσον | ||
| Τα Μάπετς καταζητούνται (Muppets Most Wanted) | Τον Εαυτό του | ||
| 2015 | Spectre | Φρανζ Οπερχάουζερ/Ερνστ Στάβρο Μπλόφιλντ | |
| 2016 | Ο θρύλος του Ταρζάν (The Legend of Tarzan) | Λίον Ρομ | |
| 2017 | Ο πυρετός της τουλίπας (Tulip Fever) | Κορνέλις Σάντβουρτ | |
| Μικρόκοσμος (Downsizing) | Ντούσαν Μίρκοβιτς | ||
| 2019 | Αλίτα: Ο άγγελος της μάχης (Alita: Battle Angel) | δρ Ντάισον Άιντο | |
| Ο αριβίστας (Georgetown) | Ούρλιχ Μοτ | ||
| 2020 | Το φεστιβάλ του Ρίφκιν (Rifkin's Festival) | θάνατος | |
| 2021 | Η γαλλική αποστολή (The French Dispatch) | Πολ Ντιβάλ | |
| No Time to Die | Ερνστ Στάβρο Μπλόφιλντ | ||
| 2022 | Πινόκιο του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο (Pinocchio) | Κόμης Βολπ | Μετα-παραγωγή |
| Dead for a Dollar | Max Borlund | Μετα-παραγωγή |