Ford Motor Company

Μαζί με την μητρική Ford, στον Όμιλο Ford ανήκουν: η μάρκα πολυτελείας Lincoln και η θυγατρική εταιρεία κατασκευής ισχυρότερων εκδόσεων της Ford Mustang που ονομάζεται Shelby, ενώ από το 2007 η Ford κατέχει και την Troller, εταιρεία στη Βραζιλία που κατασκευάζει αποκλειστικά τζιπ για χρήση εκτός δρόμου.

Συνολικά, ο Όμιλος Ford είναι σήμερα η δεύτερη μεγαλύτερη αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία, μετά τον όμιλο της General Motors, και η 5η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως, μετά τον όμιλο Volkswagen, την Toyota, τον όμιλο Hyundai-Kia και την General Motors. Από το 2008, η Ford έχει γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στην Ευρώπη, πίσω μόνο από τον όμιλο Volkswagen, με τις ευρωπαϊκές πωλήσεις της Ford μάλιστα να ξεπερνούν κατά καιρούς αυτές που σημειώνει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στις 12 Μαρτίου 2007, η Ford πώλησε την Aston Martin σε μία ιδιωτική κοινοπραξία που ανήκει στον πρόεδρο της βρετανικής εταιρείας Prodrive, τον David Richards, αν και η ίδια η Prodrive δεν είχε καμία οικονομική ανάμειξη στην αγοραπωλησία. Στην ίδια κοινοπραξία συμμετέχουν ο Βρετανός επιχειρηματίας John Sinders, φανατικός συλλέκτης Aston Martin, συν δύο επενδυτικές εταιρείες από το Κουβέιτ: Investment Dar και Adeem Investment Co.

Επίσης, τον Μάρτιο του 2008 πώλησε την Jaguar και την Land Rover στην ινδική Tata Motors. Ως αποτέλεσμα, το Premier Automotive Group της Ford διαλύθηκε οριστικά. Τελικώς, το 2010 πώλησε και την Volvo στην κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία Geely, σε μια προσπάθεια συγκέντρωσης οικονομικών πόρων, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008, ενώ προχώρησε και στη διακοπή της αμερικανικής θυγατρικής εταιρείας Mercury (η οποία διέθετε παράλληλες εκδόσεις κάποιων μοντέλων της αμερικανικής Ford, αλλά με λίγο πληρέστερο εξοπλισμό) τον Ιανουάριο του 2011, με σκοπό να επικεντρωθεί αποκλειστικά στις Ford και Lincoln. Για τον ίδιο λόγο, τον Νοέμβριο του 2008 μείωσε το προηγούμενο ποσοστό του 33,4% που είχε φτάσει, από το 1996, να κατέχει στην Mazda σε μόλις 13,4% και στις 18 Νοεμβρίου 2010 σε μόλις 3%. Το 2015 πώλησε και το 3% που της είχε μείνει.

Το λογότυπο της αυτοκινητοβιομηχανίας Ford όπως έχει εξελιχθεί με το πέρασμα του χρόνου.

• 
  1903 - 1909
• 
  1909 -1912
• 
  1912 - 1927
• 
  1927 - 1961
• 
  1961 – σήμερα

Εκτός από τις εγκαταστάσεις της στις Ηνωμένες Πολιτείες, που θεωρούνται και η «μητρόπολη» της εταιρείας, η Ford διαθέτει και σημαντικές θυγατρικές εγκαταστάσεις στη Γερμανία, στην Αυστραλία, στη Βραζιλία και στην Ινδία.

Αρχικά, τα εκτός Ηνωμένων Πολιτειών παραγόμενα και διαθέσιμα μοντέλα της Ford Motor Company, ήταν ουσιαστικά παράλληλες εκδόσεις αυτών που κυκλοφορούσαν στην αμερικανική αγορά, αλλά μεταγενέστερα άρχισαν να αναπτύσσονται και να παράγονται και να πωλούνται μοντέλα ειδικά για την Ευρώπη.

Ford Ευρώπης

Τα πρώτα μοντέλα της Ford για την ευρωπαϊκή αγορά ξεκίνησαν να παράγονται στην Κολωνία της Γερμανίας και από τότε είχε ήδη επικρατήσει η αίσθηση ότι τα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα της Ford είναι μόνο γερμανικά. Μάλιστα το διάστημα 1952 - 1968 πωλούνταν με την ονομασία και το σήμα «Taunus». Από το 1968 η Taunus μετονομάστηκε εκ νέου σε Ford και, για να μην καταργηθεί η γνωστή στο ευρύ κοινό ονομασία Taunus, συνεχίστηκε με την ονομασία Ford Taunus. Στην πραγματικότητα όμως, είχε υπάρξει παράλληλα και βρετανική Ford, αρχικά με δικά της διαφορετικά μοντέλα.

Το σημερινό ευρωπαϊκό παρακλάδι της Ford ονομάζεται Ford Europe και ιδρύθηκε στις 14 Ιουνίου 1967, με την συγχώνευση της γερμανικής Ford και της βρετανικής Ford, και σταδιακά τα μοντέλα τους έγιναν κοινά. Τον Φεβρουάριο του 2002, η Ford σταμάτησε την παραγωγή αυτοκινήτων στο Ηνωμένο Βασίλειο για πρώτη φορά μετά από 90 χρόνια, με μοναδική εξαίρεση το επαγγελματικό van Ford Transit, που διατηρήθηκε στη βρετανική παραγωγή έως τον Ιούλιο του 2013 και τότε διακόπηκε και αυτό.

Ως αποτέλεσμα, η Ford Ευρώπης σήμερα αναφέρεται συνήθως ως Ford Γερμανίας, μολονότι κάποια εργοστάσια παραγωγής υπάρχουν και σε άλλα κράτη της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Κοινά μοντέλα διεθνώς

Συχνές προσπάθειες παγκοσμιοποίησης της γραμμής των μοντέλων της, έχουν πολλές φορές σημειώσει πενιχρά αποτελέσματα, όπως συνέβη με το ευρωπαϊκό Ford Mondeo πρώτης γενιάς του 1993, που είχε κυκλοφορήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες ως Ford Contour (1994 - 2000), σημειώνοντας όμως πολύ χαμηλές πωλήσεις στην αγορά των ΗΠΑ και τελικώς διακόπηκε. Επίσης και στην Αυστραλία, το Mondeo ενώ είχε λανσαριστεί το 1995 επίσημα, σε δεξιοτίμονη εκδοχή, τελικώς καταργήθηκε από την Ford το 2001, διότι το τμήμα της αγοράς στην οποία ανταγωνιζόταν παρουσίαζε σταθερή μείωση, ενώ και οι εναπομείναντες υποψήφιοι αγοραστές προτιμούσαν το μεγαλύτερο και τοπικής κατασκευής μοντέλο, το Ford Falcon.

Κάποια μοντέλα αμερικανικής κατασκευής που είχαν παραχθεί και ως δεξιοτίμονα για την Ιαπωνία και την Αυστραλία, όπως το Ford Taurus τρίτης γενιάς (1995 - 1999), σημείωσαν ελάχιστες πωλήσεις στις αγορές αυτές και τα περισσότερα από αυτά σύντομα αποσύρθηκαν από αυτές. Το μικρό ευρωπαϊκό μοντέλο Ford Ka, ενώ στο παρελθόν υπήρξε ένα best seller στην εγχώρια αγορά της Ford Ευρώπης, απεδείχθη μια εμπορική καταστροφή στις δεξιοτίμονες Ιαπωνία και Αυστραλία, καθώς μέχρι το 2014 δεν ήταν διαθέσιμο πουθενά διεθνώς με αυτόματο κιβώτιο.

Μια εντυπωσιακή εξαίρεση είναι το μικρομεσαίο ευρωπαϊκό μοντέλο Ford Focus, το οποίο έχει πωληθεί σε μεγάλο νούμερα και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, καθώς και σε άλλες ηπείρους, από την εισαγωγή της πρώτης γενιάς το 1998 έως και σήμερα.

• http://corporate.ford.com/vehicles/global-models Αρχειοθετήθηκε 2013-11-30 στο Wayback Machine.
• Η επίσημη Αμερικανική ιστοσελίδα της Ford Motor Company (Αγγλικά)
• Η επίσημη Ελληνική ιστοσελίδα της Ford Motor Company