Cao Cao
CAO Cao (ĉine 曹操) (naskiĝis en 155 Po-hsien, mortis en 220 Lo-yang) estis la plej grava armeestro fine de la Han-dinastio, ĉina ŝtatulo kaj samtempe bona poeto, grava en la du terenoj.
| Cao Cao | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Persona informo | |||||
| 曹操 曹孟德 | |||||
| Naskiĝo | 30-an de novembro 154 en Buzhou | ||||
| Morto | 30-an de novembro 219 (65-jaraĝa) en Lŭojango | ||||
| Mortis pro | naturaj kialoj vd | ||||
| Mortis per | cerba tumoro vd | ||||
| Tombo | Cao Cao Mausoleum vd | ||||
| Lingvoj | ĉina vd | ||||
| Ŝtataneco | Orienta Han-Dinastio • Cao Wei vd | ||||
| Familio | |||||
| Dinastio | House of Cao vd | ||||
| Patro | Cao Song vd | ||||
| Gefratoj | Cao De vd | ||||
| Edz(in)o | Lady Ding • Empress Dowager Bian • Lady Liu • Du • Yin • Huan • wife of Zhang Ji • Wang Zhaoyi • Qin Furén vd | ||||
| Infanoj | Cao Zhang • Cao Pi • Cao Zhi • Cao Xiong • Cao Ang • Cao Shuo • Cao Chong • Cao Ju • Cao Yu • Cao Lin • Cao Gun • Cao Xuan • Cao Jun • Cao Ju • Cao Gan • Cao Zishang • Cao Biao • Cao Ziqin • Cao Zicheng • Cao Zizheng • Cao Zijing • Cao Jun • Cao Ziji • Cao Hui • Cao Mao • Cao Xian • Empress Cao Jie • Cao Hua • Princess Anyang • Princess Jinxiang • Princess Qinghe vd | ||||
| Parencoj | He Yan • Xiahou Yuan • Cao Zhen • Q108061622 • Q108130003 • Qin Lang vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | politikisto • poeto • verkisto • militestro vd | ||||
| Laborkampo | militaj aferoj • poezio vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Lia patro estis adoptita filo de la unua eŭnuĥo de la imperiestra kortego. Cao iĝis generalo el garnizonestro, kiam li superis la tiel nomatan flav-turbanan ribelon. baldaŭ la lando trionpartiĝis dum gvidado de po unu militara estro. Cao regis ĉirkaŭ Lo-yang kaj baldaŭ akiris ĉiun imperiestran antaŭjuron. Oni nomis lian ŝtaton Reĝlando Wei.
Li estis bona taktikulo, ruza, kuraĝa, senatenta fiulo, laŭ la konfuceaj verkoj kaj popolaj legendoj. Tiel priskribas lin eĉ la granda historia romano el la 14-a jarcento, nome la romano de La tri reĝlandoj.
Laŭ la hodiaŭa historiskribo, li estis bona armea estro kaj pragmata ŝtatulo. Post lia morto, la lasta Han-imperiestro abdikis pri la trono je favore al filo de Cao Cao, al Cao Pej, kiu iĝis tiel fondinto de la mallongviva Wei-dinastio (220–266).
